затру́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
затру́ены |
затру́еная |
затру́енае |
затру́еныя |
| Р. |
затру́енага |
затру́енай затру́енае |
затру́енага |
затру́еных |
| Д. |
затру́енаму |
затру́енай |
затру́енаму |
затру́еным |
| В. |
затру́ены (неадуш.) затру́енага (адуш.) |
затру́еную |
затру́енае |
затру́еныя (неадуш.) затру́еных (адуш.) |
| Т. |
затру́еным |
затру́енай затру́енаю |
затру́еным |
затру́енымі |
| М. |
затру́еным |
затру́енай |
затру́еным |
затру́еных |
Крыніцы:
piskunou2012.
затрупе́хнуць
‘загнісціся, пазагнівацца’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
затрупе́хне |
затрупе́хнуць |
| Прошлы час |
| м. |
затрупе́хнуў |
затрупе́хнулі |
| ж. |
затрупе́хнула |
| н. |
затрупе́хнула |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
затрупе́хнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
затру́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
затру́ты |
затру́тая |
затру́тае |
затру́тыя |
| Р. |
затру́тага |
затру́тай затру́тае |
затру́тага |
затру́тых |
| Д. |
затру́таму |
затру́тай |
затру́таму |
затру́тым |
| В. |
затру́ты (неадуш.) затру́тага (адуш.) |
затру́тую |
затру́тае |
затру́тыя (неадуш.) затру́тых (адуш.) |
| Т. |
затру́тым |
затру́тай затру́таю |
затру́тым |
затру́тымі |
| М. |
затру́тым |
затру́тай |
затру́тым |
затру́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
затру́хаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
затру́хаю |
затру́хаем |
| 2-я ас. |
затру́хаеш |
затру́хаеце |
| 3-я ас. |
затру́хае |
затру́хаюць |
| Прошлы час |
| м. |
затру́хаў |
затру́халі |
| ж. |
затру́хала |
| н. |
затру́хала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
затру́хай |
затру́хайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
затру́хаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
затру́чанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
затру́чанасць |
| Р. |
затру́чанасці |
| Д. |
затру́чанасці |
| В. |
затру́чанасць |
| Т. |
затру́чанасцю |
| М. |
затру́чанасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
затру́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
затру́чаны |
затру́чаная |
затру́чанае |
затру́чаныя |
| Р. |
затру́чанага |
затру́чанай затру́чанае |
затру́чанага |
затру́чаных |
| Д. |
затру́чанаму |
затру́чанай |
затру́чанаму |
затру́чаным |
| В. |
затру́чаны (неадуш.) затру́чанага (адуш.) |
затру́чаную |
затру́чанае |
затру́чаныя (неадуш.) затру́чаных (адуш.) |
| Т. |
затру́чаным |
затру́чанай затру́чанаю |
затру́чаным |
затру́чанымі |
| М. |
затру́чаным |
затру́чанай |
затру́чаным |
затру́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
затру́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
затру́чванне |
| Р. |
затру́чвання |
| Д. |
затру́чванню |
| В. |
затру́чванне |
| Т. |
затру́чваннем |
| М. |
затру́чванні |
Крыніцы:
piskunou2012.