заваё́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
заваё́ўванне |
заваё́ўванні |
| Р. |
заваё́ўвання |
заваё́ўванняў |
| Д. |
заваё́ўванню |
заваё́ўванням |
| В. |
заваё́ўванне |
заваё́ўванні |
| Т. |
заваё́ўваннем |
заваё́ўваннямі |
| М. |
заваё́ўванні |
заваё́ўваннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заваё́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
заваё́ўваецца |
заваё́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
заваё́ўваўся |
заваё́ўваліся |
| ж. |
заваё́ўвалася |
| н. |
заваё́ўвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заваё́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заваё́ўваю |
заваё́ўваем |
| 2-я ас. |
заваё́ўваеш |
заваё́ўваеце |
| 3-я ас. |
заваё́ўвае |
заваё́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
заваё́ўваў |
заваё́ўвалі |
| ж. |
заваё́ўвала |
| н. |
заваё́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заваё́ўвай |
заваё́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
заваё́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заваё́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
заваё́ўнік |
заваё́ўнікі |
| Р. |
заваё́ўніка |
заваё́ўнікаў |
| Д. |
заваё́ўніку |
заваё́ўнікам |
| В. |
заваё́ўніка |
заваё́ўнікаў |
| Т. |
заваё́ўнікам |
заваё́ўнікамі |
| М. |
заваё́ўніку |
заваё́ўніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заваё́ўніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
заваё́ўніца |
заваё́ўніцы |
| Р. |
заваё́ўніцы |
заваё́ўніц |
| Д. |
заваё́ўніцы |
заваё́ўніцам |
| В. |
заваё́ўніцу |
заваё́ўніц |
| Т. |
заваё́ўніцай заваё́ўніцаю |
заваё́ўніцамі |
| М. |
заваё́ўніцы |
заваё́ўніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заваё́ўніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заваё́ўніцкі |
заваё́ўніцкая |
заваё́ўніцкае |
заваё́ўніцкія |
| Р. |
заваё́ўніцкага |
заваё́ўніцкай заваё́ўніцкае |
заваё́ўніцкага |
заваё́ўніцкіх |
| Д. |
заваё́ўніцкаму |
заваё́ўніцкай |
заваё́ўніцкаму |
заваё́ўніцкім |
| В. |
заваё́ўніцкі (неадуш.) заваё́ўніцкага (адуш.) |
заваё́ўніцкую |
заваё́ўніцкае |
заваё́ўніцкія (неадуш.) заваё́ўніцкіх (адуш.) |
| Т. |
заваё́ўніцкім |
заваё́ўніцкай заваё́ўніцкаю |
заваё́ўніцкім |
заваё́ўніцкімі |
| М. |
заваё́ўніцкім |
заваё́ўніцкай |
заваё́ўніцкім |
заваё́ўніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.