завадня́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
завадня́ю |
завадня́ем |
| 2-я ас. |
завадня́еш |
завадня́еце |
| 3-я ас. |
завадня́е |
завадня́юць |
| Прошлы час |
| м. |
завадня́ў |
завадня́лі |
| ж. |
завадня́ла |
| н. |
завадня́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
завадня́й |
завадня́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
завадня́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Завадо́к
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Завадо́к |
| Р. |
Завадка́ |
| Д. |
Завадку́ |
| В. |
Завадо́к |
| Т. |
Завадко́м |
| М. |
Завадку́ |
завадскі́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
завадскі́ |
завадска́я |
завадско́е |
завадскі́я |
| Р. |
завадско́га |
завадско́й завадско́е |
завадско́га |
завадскі́х |
| Д. |
завадско́му |
завадско́й |
завадско́му |
завадскі́м |
| В. |
завадскі́ (неадуш.) завадско́га (адуш.) |
завадску́ю |
завадско́е |
завадскі́я (неадуш.) завадскі́х (адуш.) |
| Т. |
завадскі́м |
завадско́й завадско́ю |
завадскі́м |
завадскі́мі |
| М. |
завадскі́м |
завадско́й |
завадскі́м |
завадскі́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
завадча́нін
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
завадча́нін |
завадча́не |
| Р. |
завадча́ніна |
завадча́н |
| Д. |
завадча́ніну |
завадча́нам |
| В. |
завадча́ніна |
завадча́н |
| Т. |
завадча́нінам |
завадча́намі |
| М. |
завадча́ніне |
завадча́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsbm1984.
завадыя́шчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
завадыя́шчыца |
завадыя́шчыцы |
| Р. |
завадыя́шчыцы |
завадыя́шчыц |
| Д. |
завадыя́шчыцы |
завадыя́шчыцам |
| В. |
завадыя́шчыцу |
завадыя́шчыц |
| Т. |
завадыя́шчыцай завадыя́шчыцаю |
завадыя́шчыцамі |
| М. |
завадыя́шчыцы |
завадыя́шчыцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
завадэ́вуш
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
завадэ́вуш |
завадэ́вушы |
| Р. |
завадэ́вуша |
завадэ́вушаў |
| Д. |
завадэ́вушу |
завадэ́вушам |
| В. |
завадэ́вуша |
завадэ́вушаў |
| Т. |
завадэ́вушам |
завадэ́вушамі |
| М. |
завадэ́вушу |
завадэ́вушах |
Крыніцы:
piskunou2012.
За́вад-Вірава́я
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| ж. |
| Н. |
За́вад-Вірава́я |
| Р. |
За́вад-Віраво́й |
| Д. |
За́вад-Віраво́й |
| В. |
За́вад-Віраву́ю |
| Т. |
За́вад-Віраво́й За́вад-Віраво́ю |
| М. |
За́вад-Віраво́й |
заваё́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
заваё́ва |
заваё́вы |
| Р. |
заваё́вы |
заваё́ў |
| Д. |
заваё́ве |
заваё́вам |
| В. |
заваё́ву |
заваё́вы |
| Т. |
заваё́вай заваё́ваю |
заваё́вамі |
| М. |
заваё́ве |
заваё́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заваё́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заваё́ваны |
заваё́ваная |
заваё́ванае |
заваё́ваныя |
| Р. |
заваё́ванага |
заваё́ванай заваё́ванае |
заваё́ванага |
заваё́ваных |
| Д. |
заваё́ванаму |
заваё́ванай |
заваё́ванаму |
заваё́ваным |
| В. |
заваё́ваны заваё́ванага |
заваё́ваную |
заваё́ванае |
заваё́ваныя заваё́ваных |
| Т. |
заваё́ваным |
заваё́ванай заваё́ванаю |
заваё́ваным |
заваё́ванымі |
| М. |
заваё́ваным |
заваё́ванай |
заваё́ваным |
заваё́ваных |
Кароткая форма: заваё́вана.
Крыніцы:
tsbm1984.