устараня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
устараня́юся |
устараня́емся |
| 2-я ас. |
устараня́ешся |
устараня́ецеся |
| 3-я ас. |
устараня́ецца |
устараня́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
устараня́ўся |
устараня́ліся |
| ж. |
устараня́лася |
| н. |
устараня́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
устараня́йся |
устараня́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
устараня́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
устараня́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
устараня́ю |
устараня́ем |
| 2-я ас. |
устараня́еш |
устараня́еце |
| 3-я ас. |
устараня́е |
устараня́юць |
| Прошлы час |
| м. |
устараня́ў |
устараня́лі |
| ж. |
устараня́ла |
| н. |
устараня́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
устараня́й |
устараня́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
устараня́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
устармо́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
устармо́шаны |
устармо́шаная |
устармо́шанае |
устармо́шаныя |
| Р. |
устармо́шанага |
устармо́шанай устармо́шанае |
устармо́шанага |
устармо́шаных |
| Д. |
устармо́шанаму |
устармо́шанай |
устармо́шанаму |
устармо́шаным |
| В. |
устармо́шаны (неадуш.) устармо́шанага (адуш.) |
устармо́шаную |
устармо́шанае |
устармо́шаныя (неадуш.) устармо́шаных (адуш.) |
| Т. |
устармо́шаным |
устармо́шанай устармо́шанаю |
устармо́шаным |
устармо́шанымі |
| М. |
устармо́шаным |
устармо́шанай |
устармо́шаным |
устармо́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
устарэ́ла
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| устарэ́ла |
- |
- |
устарэ́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
устарэ́ласць |
| Р. |
устарэ́ласці |
| Д. |
устарэ́ласці |
| В. |
устарэ́ласць |
| Т. |
устарэ́ласцю |
| М. |
устарэ́ласці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
устарэ́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
устарэ́лы |
устарэ́лая |
устарэ́лае |
устарэ́лыя |
| Р. |
устарэ́лага |
устарэ́лай устарэ́лае |
устарэ́лага |
устарэ́лых |
| Д. |
устарэ́ламу |
устарэ́лай |
устарэ́ламу |
устарэ́лым |
| В. |
устарэ́лы (неадуш.) устарэ́лага (адуш.) |
устарэ́лую |
устарэ́лае |
устарэ́лыя (неадуш.) устарэ́лых (адуш.) |
| Т. |
устарэ́лым |
устарэ́лай устарэ́лаю |
устарэ́лым |
устарэ́лымі |
| М. |
устарэ́лым |
устарэ́лай |
устарэ́лым |
устарэ́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
устарэ́лы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
устарэ́лы |
устарэ́лая |
устарэ́лае |
устарэ́лыя |
| Р. |
устарэ́лага |
устарэ́лай устарэ́лае |
устарэ́лага |
устарэ́лых |
| Д. |
устарэ́ламу |
устарэ́лай |
устарэ́ламу |
устарэ́лым |
| В. |
устарэ́лы (неадуш.) устарэ́лага (адуш.) |
устарэ́лую |
устарэ́лае |
устарэ́лыя (неадуш.) устарэ́лых (адуш.) |
| Т. |
устарэ́лым |
устарэ́лай устарэ́лаю |
устарэ́лым |
устарэ́лымі |
| М. |
устарэ́лым |
устарэ́лай |
устарэ́лым |
устарэ́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
устарэ́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
устарэ́е |
устарэ́юць |
| Прошлы час |
| м. |
устарэ́ў |
устарэ́лі |
| ж. |
устарэ́ла |
| н. |
устарэ́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
устарэ́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уста́ў
‘від пісьма’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
уста́ў |
| Р. |
уста́ва |
| Д. |
уста́ву |
| В. |
уста́ў |
| Т. |
уста́вам |
| М. |
уста́ве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.