Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцшэя-

дыспутава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дыспуту́ю дыспуту́ем
2-я ас. дыспуту́еш дыспуту́еце
3-я ас. дыспуту́е дыспуту́юць
Прошлы час
м. дыспутава́ў дыспутава́лі
ж. дыспутава́ла
н. дыспутава́ла
Загадны лад
2-я ас. дыспуту́й дыспуту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дыспуту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыспута́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыспута́нт дыспута́нты
Р. дыспута́нта дыспута́нтаў
Д. дыспута́нту дыспута́нтам
В. дыспута́нта дыспута́нтаў
Т. дыспута́нтам дыспута́нтамі
М. дыспута́нце дыспута́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дыспута́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дыспута́цыя
Р. дыспута́цыі
Д. дыспута́цыі
В. дыспута́цыю
Т. дыспута́цыяй
дыспута́цыяю
М. дыспута́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

дысрупцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дысрупцы́йны дысрупцы́йная дысрупцы́йнае дысрупцы́йныя
Р. дысрупцы́йнага дысрупцы́йнай
дысрупцы́йнае		 дысрупцы́йнага дысрупцы́йных
Д. дысрупцы́йнаму дысрупцы́йнай дысрупцы́йнаму дысрупцы́йным
В. дысрупцы́йны (неадуш.)
дысрупцы́йнага (адуш.)		 дысрупцы́йную дысрупцы́йнае дысрупцы́йныя (неадуш.)
дысрупцы́йных (адуш.)
Т. дысрупцы́йным дысрупцы́йнай
дысрупцы́йнаю		 дысрупцы́йным дысрупцы́йнымі
М. дысрупцы́йным дысрупцы́йнай дысрупцы́йным дысрупцы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

дысру́пцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дысру́пцыя
Р. дысру́пцыі
Д. дысру́пцыі
В. дысру́пцыю
Т. дысру́пцыяй
дысру́пцыяю
М. дысру́пцыі

Крыніцы: piskunou2012.

дыста́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дыста́льнасць
Р. дыста́льнасці
Д. дыста́льнасці
В. дыста́льнасць
Т. дыста́льнасцю
М. дыста́льнасці

Крыніцы: piskunou2012.

дыста́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыста́льны дыста́льная дыста́льнае дыста́льныя
Р. дыста́льнага дыста́льнай
дыста́льнае		 дыста́льнага дыста́льных
Д. дыста́льнаму дыста́льнай дыста́льнаму дыста́льным
В. дыста́льны (неадуш.)
дыста́льнага (адуш.)		 дыста́льную дыста́льнае дыста́льныя (неадуш.)
дыста́льных (адуш.)
Т. дыста́льным дыста́льнай
дыста́льнаю		 дыста́льным дыста́льнымі
М. дыста́льным дыста́льнай дыста́льным дыста́льных

Крыніцы: piskunou2012.

дыстані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыстані́чны дыстані́чная дыстані́чнае дыстані́чныя
Р. дыстані́чнага дыстані́чнай
дыстані́чнае		 дыстані́чнага дыстані́чных
Д. дыстані́чнаму дыстані́чнай дыстані́чнаму дыстані́чным
В. дыстані́чны (неадуш.)
дыстані́чнага (адуш.)		 дыстані́чную дыстані́чнае дыстані́чныя (неадуш.)
дыстані́чных (адуш.)
Т. дыстані́чным дыстані́чнай
дыстані́чнаю		 дыстані́чным дыстані́чнымі
М. дыстані́чным дыстані́чнай дыстані́чным дыстані́чных

Крыніцы: piskunou2012.

дыстані́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дыстані́я дыстані́і
Р. дыстані́і дыстані́й
Д. дыстані́і дыстані́ям
В. дыстані́ю дыстані́і
Т. дыстані́яй
дыстані́яю		 дыстані́ямі
М. дыстані́і дыстані́ях

Крыніцы: piskunou2012.

дыста́нтна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дыста́нтна - -

Крыніцы: piskunou2012.