застарэ́лы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
застарэ́лы |
застарэ́лая |
застарэ́лае |
застарэ́лыя |
| Р. |
застарэ́лага |
застарэ́лай застарэ́лае |
застарэ́лага |
застарэ́лых |
| Д. |
застарэ́ламу |
застарэ́лай |
застарэ́ламу |
застарэ́лым |
| В. |
застарэ́лы (неадуш.) застарэ́лага (адуш.) |
застарэ́лую |
застарэ́лае |
застарэ́лыя (неадуш.) застарэ́лых (адуш.) |
| Т. |
застарэ́лым |
застарэ́лай застарэ́лаю |
застарэ́лым |
застарэ́лымі |
| М. |
застарэ́лым |
застарэ́лай |
застарэ́лым |
застарэ́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
застарэ́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
застарэ́е |
застарэ́юць |
| Прошлы час |
| м. |
застарэ́ў |
застарэ́лі |
| ж. |
застарэ́ла |
| н. |
застарэ́ла |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
застасава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
застасава́нне |
| Р. |
застасава́ння |
| Д. |
застасава́нню |
| В. |
застасава́нне |
| Т. |
застасава́ннем |
| М. |
застасава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
застасава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
застасу́юся |
застасу́емся |
| 2-я ас. |
застасу́ешся |
застасу́ецеся |
| 3-я ас. |
застасу́ецца |
застасу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
застасава́ўся |
застасава́ліся |
| ж. |
застасава́лася |
| н. |
застасава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
застасу́йся |
застасу́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
застасава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
застасава́ць
‘зацвердзіць, умацаваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
застасу́ю |
застасу́ем |
| 2-я ас. |
застасу́еш |
застасу́еце |
| 3-я ас. |
застасу́е |
застасу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
застасава́ў |
застасава́лі |
| ж. |
застасава́ла |
| н. |
застасава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
застасу́й |
застасу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
застасава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
застасо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
застасо́ўваецца |
застасо́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
застасо́ўваўся |
застасо́ўваліся |
| ж. |
застасо́ўвалася |
| н. |
застасо́ўвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
застасо́ўваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
застасо́ўваць
‘зацвярджаць, умацоўваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
застасо́ўваю |
застасо́ўваем |
| 2-я ас. |
застасо́ўваеш |
застасо́ўваеце |
| 3-я ас. |
застасо́ўвае |
застасо́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
застасо́ўваў |
застасо́ўвалі |
| ж. |
застасо́ўвала |
| н. |
застасо́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
застасо́ўвай |
застасо́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
застасо́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Заста́ўе
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Заста́ўе |
| Р. |
Заста́ўя |
| Д. |
Заста́ўю |
| В. |
Заста́ўе |
| Т. |
Заста́ўем |
| М. |
Заста́ўі |
за́стаўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
за́стаўка |
за́стаўкі |
| Р. |
за́стаўкі |
за́ставак |
| Д. |
за́стаўцы |
за́стаўкам |
| В. |
за́стаўку |
за́стаўкі |
| Т. |
за́стаўкай за́стаўкаю |
за́стаўкамі |
| М. |
за́стаўцы |
за́стаўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заста́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
заста́ўка |
заста́ўкі |
| Р. |
заста́ўкі |
заста́вак |
| Д. |
заста́ўцы |
заста́ўкам |
| В. |
заста́ўку |
заста́ўкі |
| Т. |
заста́ўкай заста́ўкаю |
заста́ўкамі |
| М. |
заста́ўцы |
заста́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.