Verbum

анлайнавы слоўнік

застаро́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Застаро́нне

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

заста́рчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

застары́

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	застары́	застара́я	застаро́е	застары́я
Р.	застаро́га	застаро́й застаро́е	застаро́га	застары́х
Д.	застаро́му	застаро́й	застаро́му	застары́м
В.	застары́ (неадуш.) застаро́га (адуш.)	застару́ю	застаро́е	застары́я (неадуш.) застары́х (адуш.)
Т.	застары́м	застаро́й застаро́ю	застары́м	застары́мі
М.	застары́м	застаро́й	застары́м	застары́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Застары́нне

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Застары́нцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Застары́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Заста́рычча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

застарэ́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

застарэ́лы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	застарэ́лы	застарэ́лая	застарэ́лае	застарэ́лыя
Р.	застарэ́лага	застарэ́лай застарэ́лае	застарэ́лага	застарэ́лых
Д.	застарэ́ламу	застарэ́лай	застарэ́ламу	застарэ́лым
В.	застарэ́лы (неадуш.) застарэ́лага (адуш.)	застарэ́лую	застарэ́лае	застарэ́лыя (неадуш.) застарэ́лых (адуш.)
Т.	застарэ́лым	застарэ́лай застарэ́лаю	застарэ́лым	застарэ́лымі
М.	застарэ́лым	застарэ́лай	застарэ́лым	застарэ́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.