заста́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заста́ны |
заста́ная |
заста́нае |
заста́ныя |
| Р. |
заста́нага |
заста́най заста́нае |
заста́нага |
заста́ных |
| Д. |
заста́наму |
заста́най |
заста́наму |
заста́ным |
| В. |
заста́ны (неадуш.) заста́нага (адуш.) |
заста́ную |
заста́нае |
заста́ныя (неадуш.) заста́ных (адуш.) |
| Т. |
заста́ным |
заста́най заста́наю |
заста́ным |
заста́нымі |
| М. |
заста́ным |
заста́най |
заста́ным |
заста́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
заста́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заста́ны |
заста́ная |
заста́нае |
заста́ныя |
| Р. |
заста́нага |
заста́най заста́нае |
заста́нага |
заста́ных |
| Д. |
заста́наму |
заста́най |
заста́наму |
заста́ным |
| В. |
заста́ны (неадуш.) заста́нага (адуш.) |
заста́ную |
заста́нае |
заста́ныя (неадуш.) заста́ных (адуш.) |
| Т. |
заста́ным |
заста́най заста́наю |
заста́ным |
заста́нымі |
| М. |
заста́ным |
заста́най |
заста́ным |
заста́ных |
Кароткая форма: заста́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
застапо́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
застапо́рванне |
| Р. |
застапо́рвання |
| Д. |
застапо́рванню |
| В. |
застапо́рванне |
| Т. |
застапо́рваннем |
| М. |
застапо́рванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
застапо́рвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
застапо́рваецца |
застапо́рваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
застапо́рваўся |
застапо́рваліся |
| ж. |
застапо́рвалася |
| н. |
застапо́рвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
застапо́рваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
застапо́рваю |
застапо́рваем |
| 2-я ас. |
застапо́рваеш |
застапо́рваеце |
| 3-я ас. |
застапо́рвае |
застапо́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
застапо́рваў |
застапо́рвалі |
| ж. |
застапо́рвала |
| н. |
застапо́рвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
застапо́рвай |
застапо́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
застапо́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
застарава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
застару́ю |
застару́ем |
| 2-я ас. |
застару́еш |
застару́еце |
| 3-я ас. |
застару́е |
застару́юць |
| Прошлы час |
| м. |
застарава́ў |
застарава́лі |
| ж. |
застарава́ла |
| н. |
застарава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
застару́й |
застару́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
застарава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
застаро́нак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
застаро́нак |
застаро́нкі |
| Р. |
застаро́нка |
застаро́нкаў |
| Д. |
застаро́нку |
застаро́нкам |
| В. |
застаро́нак |
застаро́нкі |
| Т. |
застаро́нкам |
застаро́нкамі |
| М. |
застаро́нку |
застаро́нках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
застаро́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
застаро́нены |
застаро́неная |
застаро́ненае |
застаро́неныя |
| Р. |
застаро́ненага |
застаро́ненай застаро́ненае |
застаро́ненага |
застаро́неных |
| Д. |
застаро́ненаму |
застаро́ненай |
застаро́ненаму |
застаро́неным |
| В. |
застаро́нены (неадуш.) застаро́ненага (адуш.) |
застаро́неную |
застаро́ненае |
застаро́неныя (неадуш.) застаро́неных (адуш.) |
| Т. |
застаро́неным |
застаро́ненай застаро́ненаю |
застаро́неным |
застаро́ненымі |
| М. |
застаро́неным |
застаро́ненай |
застаро́неным |
застаро́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.