камунікаты́ўна-накірава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
камунікаты́ўна-накірава́ны |
камунікаты́ўна-накірава́ная |
камунікаты́ўна-накірава́нае |
камунікаты́ўна-накірава́ныя |
| Р. |
камунікаты́ўна-накірава́нага |
камунікаты́ўна-накірава́най
камунікаты́ўна-накірава́нае |
камунікаты́ўна-накірава́нага |
камунікаты́ўна-накірава́ных |
| Д. |
камунікаты́ўна-накірава́наму |
камунікаты́ўна-накірава́най |
камунікаты́ўна-накірава́наму |
камунікаты́ўна-накірава́ным |
| В. |
камунікаты́ўна-накірава́ны (неадуш.)
камунікаты́ўна-накірава́нага (адуш.) |
камунікаты́ўна-накірава́ную |
камунікаты́ўна-накірава́нае |
камунікаты́ўна-накірава́ныя (неадуш.)
камунікаты́ўна-накірава́ных (адуш.) |
| Т. |
камунікаты́ўна-накірава́ным |
камунікаты́ўна-накірава́най
камунікаты́ўна-накірава́наю |
камунікаты́ўна-накірава́ным |
камунікаты́ўна-накірава́нымі |
| М. |
камунікаты́ўна-накірава́ным |
камунікаты́ўна-накірава́най |
камунікаты́ўна-накірава́ным |
камунікаты́ўна-накірава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
камунікаты́ўна-сінтаксі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
камунікаты́ўна-сінтаксі́чны |
камунікаты́ўна-сінтаксі́чная |
камунікаты́ўна-сінтаксі́чнае |
камунікаты́ўна-сінтаксі́чныя |
| Р. |
камунікаты́ўна-сінтаксі́чнага |
камунікаты́ўна-сінтаксі́чнай
камунікаты́ўна-сінтаксі́чнае |
камунікаты́ўна-сінтаксі́чнага |
камунікаты́ўна-сінтаксі́чных |
| Д. |
камунікаты́ўна-сінтаксі́чнаму |
камунікаты́ўна-сінтаксі́чнай |
камунікаты́ўна-сінтаксі́чнаму |
камунікаты́ўна-сінтаксі́чным |
| В. |
камунікаты́ўна-сінтаксі́чны (неадуш.)
камунікаты́ўна-сінтаксі́чнага (адуш.) |
камунікаты́ўна-сінтаксі́чную |
камунікаты́ўна-сінтаксі́чнае |
камунікаты́ўна-сінтаксі́чныя (неадуш.)
камунікаты́ўна-сінтаксі́чных (адуш.) |
| Т. |
камунікаты́ўна-сінтаксі́чным |
камунікаты́ўна-сінтаксі́чнай
камунікаты́ўна-сінтаксі́чнаю |
камунікаты́ўна-сінтаксі́чным |
камунікаты́ўна-сінтаксі́чнымі |
| М. |
камунікаты́ўна-сінтаксі́чным |
камунікаты́ўна-сінтаксі́чнай |
камунікаты́ўна-сінтаксі́чным |
камунікаты́ўна-сінтаксі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
камунікаты́ўна-стылісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
камунікаты́ўна-стылісты́чны |
камунікаты́ўна-стылісты́чная |
камунікаты́ўна-стылісты́чнае |
камунікаты́ўна-стылісты́чныя |
| Р. |
камунікаты́ўна-стылісты́чнага |
камунікаты́ўна-стылісты́чнай
камунікаты́ўна-стылісты́чнае |
камунікаты́ўна-стылісты́чнага |
камунікаты́ўна-стылісты́чных |
| Д. |
камунікаты́ўна-стылісты́чнаму |
камунікаты́ўна-стылісты́чнай |
камунікаты́ўна-стылісты́чнаму |
камунікаты́ўна-стылісты́чным |
| В. |
камунікаты́ўна-стылісты́чны (неадуш.)
камунікаты́ўна-стылісты́чнага (адуш.) |
камунікаты́ўна-стылісты́чную |
камунікаты́ўна-стылісты́чнае |
камунікаты́ўна-стылісты́чныя (неадуш.)
камунікаты́ўна-стылісты́чных (адуш.) |
| Т. |
камунікаты́ўна-стылісты́чным |
камунікаты́ўна-стылісты́чнай
камунікаты́ўна-стылісты́чнаю |
камунікаты́ўна-стылісты́чным |
камунікаты́ўна-стылісты́чнымі |
| М. |
камунікаты́ўна-стылісты́чным |
камунікаты́ўна-стылісты́чнай |
камунікаты́ўна-стылісты́чным |
камунікаты́ўна-стылісты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
камунікаты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
камунікаты́ўны |
камунікаты́ўная |
камунікаты́ўнае |
камунікаты́ўныя |
| Р. |
камунікаты́ўнага |
камунікаты́ўнай
камунікаты́ўнае |
камунікаты́ўнага |
камунікаты́ўных |
| Д. |
камунікаты́ўнаму |
камунікаты́ўнай |
камунікаты́ўнаму |
камунікаты́ўным |
| В. |
камунікаты́ўны (неадуш.)
камунікаты́ўнага (адуш.) |
камунікаты́ўную |
камунікаты́ўнае |
камунікаты́ўныя (неадуш.)
камунікаты́ўных (адуш.) |
| Т. |
камунікаты́ўным |
камунікаты́ўнай
камунікаты́ўнаю |
камунікаты́ўным |
камунікаты́ўнымі |
| М. |
камунікаты́ўным |
камунікаты́ўнай |
камунікаты́ўным |
камунікаты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
камунікацы́йна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| камунікацы́йна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
камунікацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
камунікацы́йны |
камунікацы́йная |
камунікацы́йнае |
камунікацы́йныя |
| Р. |
камунікацы́йнага |
камунікацы́йнай
камунікацы́йнае |
камунікацы́йнага |
камунікацы́йных |
| Д. |
камунікацы́йнаму |
камунікацы́йнай |
камунікацы́йнаму |
камунікацы́йным |
| В. |
камунікацы́йны (неадуш.)
камунікацы́йнага (адуш.) |
камунікацы́йную |
камунікацы́йнае |
камунікацы́йныя (неадуш.)
камунікацы́йных (адуш.) |
| Т. |
камунікацы́йным |
камунікацы́йнай
камунікацы́йнаю |
камунікацы́йным |
камунікацы́йнымі |
| М. |
камунікацы́йным |
камунікацы́йнай |
камунікацы́йным |
камунікацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
камуніка́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
камуніка́цыя |
камуніка́цыі |
| Р. |
камуніка́цыі |
камуніка́цый |
| Д. |
камуніка́цыі |
камуніка́цыям |
| В. |
камуніка́цыю |
камуніка́цыі |
| Т. |
камуніка́цыяй
камуніка́цыяю |
камуніка́цыямі |
| М. |
камуніка́цыі |
камуніка́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
камуні́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
камуні́ст |
камуні́сты |
| Р. |
камуні́ста |
камуні́стаў |
| Д. |
камуні́сту |
камуні́стам |
| В. |
камуні́ста |
камуні́стаў |
| Т. |
камуні́стам |
камуні́стамі |
| М. |
камуні́сце |
камуні́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.