камунікаты́ўна-сінтаксі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. камунікаты́ўна-сінтаксі́чны камунікаты́ўна-сінтаксі́чная камунікаты́ўна-сінтаксі́чнае камунікаты́ўна-сінтаксі́чныя
Р. камунікаты́ўна-сінтаксі́чнага камунікаты́ўна-сінтаксі́чнай
камунікаты́ўна-сінтаксі́чнае		 камунікаты́ўна-сінтаксі́чнага камунікаты́ўна-сінтаксі́чных
Д. камунікаты́ўна-сінтаксі́чнаму камунікаты́ўна-сінтаксі́чнай камунікаты́ўна-сінтаксі́чнаму камунікаты́ўна-сінтаксі́чным
В. камунікаты́ўна-сінтаксі́чны (неадуш.)
камунікаты́ўна-сінтаксі́чнага (адуш.)		 камунікаты́ўна-сінтаксі́чную камунікаты́ўна-сінтаксі́чнае камунікаты́ўна-сінтаксі́чныя (неадуш.)
камунікаты́ўна-сінтаксі́чных (адуш.)
Т. камунікаты́ўна-сінтаксі́чным камунікаты́ўна-сінтаксі́чнай
камунікаты́ўна-сінтаксі́чнаю		 камунікаты́ўна-сінтаксі́чным камунікаты́ўна-сінтаксі́чнымі
М. камунікаты́ўна-сінтаксі́чным камунікаты́ўна-сінтаксі́чнай камунікаты́ўна-сінтаксі́чным камунікаты́ўна-сінтаксі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)