умата́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
умата́ю |
умата́ем |
2-я ас. |
умата́еш |
умата́еце |
3-я ас. |
умата́е |
умата́юць |
Прошлы час |
м. |
умата́ў |
умата́лі |
ж. |
умата́ла |
н. |
умата́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
умата́й |
умата́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
умата́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
умаўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
умаўле́нне |
Р. |
умаўле́ння |
Д. |
умаўле́нню |
В. |
умаўле́нне |
Т. |
умаўле́ннем |
М. |
умаўле́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
умаўля́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
умаўля́нне |
Р. |
умаўля́ння |
Д. |
умаўля́нню |
В. |
умаўля́нне |
Т. |
умаўля́ннем |
М. |
умаўля́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
умаўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
умаўля́юся |
умаўля́емся |
2-я ас. |
умаўля́ешся |
умаўля́ецеся |
3-я ас. |
умаўля́ецца |
умаўля́юцца |
Прошлы час |
м. |
умаўля́ўся |
умаўля́ліся |
ж. |
умаўля́лася |
н. |
умаўля́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
умаўля́йся |
умаўля́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
умаўля́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
умаўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
умаўля́ю |
умаўля́ем |
2-я ас. |
умаўля́еш |
умаўля́еце |
3-я ас. |
умаўля́е |
умаўля́юць |
Прошлы час |
м. |
умаўля́ў |
умаўля́лі |
ж. |
умаўля́ла |
н. |
умаўля́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
умаўля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
умаўча́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
умаўча́нне |
Р. |
умаўча́ння |
Д. |
умаўча́нню |
В. |
умаўча́нне |
Т. |
умаўча́ннем |
М. |
умаўча́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
умаўча́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
умаўчу́ |
умаўчы́м |
2-я ас. |
умаўчы́ш |
умаўчыце́ |
3-я ас. |
умаўчы́ць |
умаўча́ць |
Прошлы час |
м. |
умаўча́ў |
умаўча́лі |
ж. |
умаўча́ла |
н. |
умаўча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
умаўчы́ |
умаўчы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
умаўча́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
умаха́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
умаха́ю |
умаха́ем |
2-я ас. |
умаха́еш |
умаха́еце |
3-я ас. |
умаха́е |
умаха́юць |
Прошлы час |
м. |
умаха́ў |
умаха́лі |
ж. |
умаха́ла |
н. |
умаха́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
умаха́й |
умаха́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
умаха́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
умацава́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
умацава́льна |
- |
- |