умаўля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. умаўля́ю умаўля́ем
2-я ас. умаўля́еш умаўля́еце
3-я ас. умаўля́е умаўля́юць
Прошлы час
м. умаўля́ў умаўля́лі
ж. умаўля́ла
н. умаўля́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час умаўля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)