заразі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заражу́ся |
заразі́мся |
| 2-я ас. |
заразі́шся |
заразіце́ся |
| 3-я ас. |
заразі́цца |
заразя́цца |
| Прошлы час |
| м. |
заразі́ўся |
заразі́ліся |
| ж. |
заразі́лася |
| н. |
заразі́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заразі́ся |
заразі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заразі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заразі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заражу́ |
заразі́м |
| 2-я ас. |
заразі́ш |
заразіце́ |
| 3-я ас. |
заразі́ць |
заразя́ць |
| Прошлы час |
| м. |
заразі́ў |
заразі́лі |
| ж. |
заразі́ла |
| н. |
заразі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заразі́ |
заразі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заразі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зара́зліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| зара́зліва |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
зара́злівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
зара́злівасць |
| Р. |
зара́злівасці |
| Д. |
зара́злівасці |
| В. |
зара́злівасць |
| Т. |
зара́злівасцю |
| М. |
зара́злівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зара́злівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зара́злівы |
зара́злівая |
зара́злівае |
зара́злівыя |
| Р. |
зара́злівага |
зара́злівай зара́злівае |
зара́злівага |
зара́злівых |
| Д. |
зара́зліваму |
зара́злівай |
зара́зліваму |
зара́злівым |
| В. |
зара́злівы (неадуш.) зара́злівага (адуш.) |
зара́злівую |
зара́злівае |
зара́злівыя (неадуш.) зара́злівых (адуш.) |
| Т. |
зара́злівым |
зара́злівай зара́зліваю |
зара́злівым |
зара́злівымі |
| М. |
зара́злівым |
зара́злівай |
зара́злівым |
зара́злівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зара́зна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| зара́зна |
зара́зней |
- |
зара́знасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
зара́знасць |
| Р. |
зара́знасці |
| Д. |
зара́знасці |
| В. |
зара́знасць |
| Т. |
зара́знасцю |
| М. |
зара́знасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
зара́зная
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
зара́зная |
зара́зныя |
| Р. |
зара́знай |
зара́зных |
| Д. |
зара́знай |
зара́зным |
| В. |
зара́зную |
зара́зных (адуш.) |
| Т. |
зара́знай зара́знаю |
зара́знымі |
| М. |
зара́знай |
зара́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
зара́знік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зара́знік |
зара́знікі |
| Р. |
зара́зніка |
зара́знікаў |
| Д. |
зара́зніку |
зара́знікам |
| В. |
зара́зніка |
зара́знікаў |
| Т. |
зара́знікам |
зара́знікамі |
| М. |
зара́зніку |
зара́зніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зара́зніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зара́зніца |
зара́зніцы |
| Р. |
зара́зніцы |
зара́зніц |
| Д. |
зара́зніцы |
зара́зніцам |
| В. |
зара́зніцу |
зара́зніц |
| Т. |
зара́зніцай зара́зніцаю |
зара́зніцамі |
| М. |
зара́зніцы |
зара́зніцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.