дэфіні́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэфіні́раваны |
дэфіні́раваная |
дэфіні́раванае |
дэфіні́раваныя |
| Р. |
дэфіні́раванага |
дэфіні́раванай
дэфіні́раванае |
дэфіні́раванага |
дэфіні́раваных |
| Д. |
дэфіні́раванаму |
дэфіні́раванай |
дэфіні́раванаму |
дэфіні́раваным |
| В. |
дэфіні́раваны (неадуш.)
дэфіні́раванага (адуш.) |
дэфіні́раваную |
дэфіні́раванае |
дэфіні́раваныя (неадуш.)
дэфіні́раваных (адуш.) |
| Т. |
дэфіні́раваным |
дэфіні́раванай
дэфіні́раванаю |
дэфіні́раваным |
дэфіні́раванымі |
| М. |
дэфіні́раваным |
дэфіні́раванай |
дэфіні́раваным |
дэфіні́раваных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэфіні́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэфіні́раваны |
дэфіні́раваная |
дэфіні́раванае |
дэфіні́раваныя |
| Р. |
дэфіні́раванага |
дэфіні́раванай
дэфіні́раванае |
дэфіні́раванага |
дэфіні́раваных |
| Д. |
дэфіні́раванаму |
дэфіні́раванай |
дэфіні́раванаму |
дэфіні́раваным |
| В. |
дэфіні́раваны (неадуш.)
дэфіні́раванага (адуш.) |
дэфіні́раваную |
дэфіні́раванае |
дэфіні́раваныя (неадуш.)
дэфіні́раваных (адуш.) |
| Т. |
дэфіні́раваным |
дэфіні́раванай
дэфіні́раванаю |
дэфіні́раваным |
дэфіні́раванымі |
| М. |
дэфіні́раваным |
дэфіні́раванай |
дэфіні́раваным |
дэфіні́раваных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэфініты́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэфініты́ў |
| Р. |
дэфініты́ву |
| Д. |
дэфініты́ву |
| В. |
дэфініты́ў |
| Т. |
дэфініты́вам |
| М. |
дэфініты́ве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэфініты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэфініты́ўны |
дэфініты́ўная |
дэфініты́ўнае |
дэфініты́ўныя |
| Р. |
дэфініты́ўнага |
дэфініты́ўнай
дэфініты́ўнае |
дэфініты́ўнага |
дэфініты́ўных |
| Д. |
дэфініты́ўнаму |
дэфініты́ўнай |
дэфініты́ўнаму |
дэфініты́ўным |
| В. |
дэфініты́ўны (неадуш.)
дэфініты́ўнага (адуш.) |
дэфініты́ўную |
дэфініты́ўнае |
дэфініты́ўныя (неадуш.)
дэфініты́ўных (адуш.) |
| Т. |
дэфініты́ўным |
дэфініты́ўнай
дэфініты́ўнаю |
дэфініты́ўным |
дэфініты́ўнымі |
| М. |
дэфініты́ўным |
дэфініты́ўнай |
дэфініты́ўным |
дэфініты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
дэфіні́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэфіні́цыя |
дэфіні́цыі |
| Р. |
дэфіні́цыі |
дэфіні́цый |
| Д. |
дэфіні́цыі |
дэфіні́цыям |
| В. |
дэфіні́цыю |
дэфіні́цыі |
| Т. |
дэфіні́цыяй
дэфіні́цыяю |
дэфіні́цыямі |
| М. |
дэфіні́цыі |
дэфіні́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэфі́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэфі́с |
дэфі́сы |
| Р. |
дэфі́са |
дэфі́саў |
| Д. |
дэфі́су |
дэфі́сам |
| В. |
дэфі́с |
дэфі́сы |
| Т. |
дэфі́сам |
дэфі́самі |
| М. |
дэфі́се |
дэфі́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэфі́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэфі́сны |
дэфі́сная |
дэфі́снае |
дэфі́сныя |
| Р. |
дэфі́снага |
дэфі́снай
дэфі́снае |
дэфі́снага |
дэфі́сных |
| Д. |
дэфі́снаму |
дэфі́снай |
дэфі́снаму |
дэфі́сным |
| В. |
дэфі́сны (неадуш.)
дэфі́снага (адуш.) |
дэфі́сную |
дэфі́снае |
дэфі́сныя (неадуш.)
дэфі́сных (адуш.) |
| Т. |
дэфі́сным |
дэфі́снай
дэфі́снаю |
дэфі́сным |
дэфі́снымі |
| М. |
дэфі́сным |
дэфі́снай |
дэфі́сным |
дэфі́сных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
дэфіцы́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэфіцы́т |
| Р. |
дэфіцы́ту |
| Д. |
дэфіцы́ту |
| В. |
дэфіцы́т |
| Т. |
дэфіцы́там |
| М. |
дэфіцы́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.