дывано́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дывано́вы |
дывано́вая |
дывано́вае |
дывано́выя |
Р. |
дывано́вага |
дывано́вай дывано́вае |
дывано́вага |
дывано́вых |
Д. |
дывано́ваму |
дывано́вай |
дывано́ваму |
дывано́вым |
В. |
дывано́вы (неадуш.) дывано́вага (адуш.) |
дывано́вую |
дывано́вае |
дывано́выя (неадуш.) дывано́вых (адуш.) |
Т. |
дывано́вым |
дывано́вай дывано́ваю |
дывано́вым |
дывано́вымі |
М. |
дывано́вым |
дывано́вай |
дывано́вым |
дывано́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дывано́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дывано́к |
дыванкі́ |
Р. |
дыванка́ |
дыванко́ў |
Д. |
дыванку́ |
дыванка́м |
В. |
дывано́к |
дыванкі́ |
Т. |
дыванко́м |
дыванка́мі |
М. |
дыванку́ |
дыванка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
дыва́нчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыва́нчык |
дыва́нчыкі |
Р. |
дыва́нчыка |
дыва́нчыкаў |
Д. |
дыва́нчыку |
дыва́нчыкам |
В. |
дыва́нчык |
дыва́нчыкі |
Т. |
дыва́нчыкам |
дыва́нчыкамі |
М. |
дыва́нчыку |
дыва́нчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыва́ншчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыва́ншчык |
дыва́ншчыкі |
Р. |
дыва́ншчыка |
дыва́ншчыкаў |
Д. |
дыва́ншчыку |
дыва́ншчыкам |
В. |
дыва́ншчыка |
дыва́ншчыкаў |
Т. |
дыва́ншчыкам |
дыва́ншчыкамі |
М. |
дыва́ншчыку |
дыва́ншчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дыва́ншчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыва́ншчыца |
дыва́ншчыцы |
Р. |
дыва́ншчыцы |
дыва́ншчыц |
Д. |
дыва́ншчыцы |
дыва́ншчыцам |
В. |
дыва́ншчыцу |
дыва́ншчыц |
Т. |
дыва́ншчыцай дыва́ншчыцаю |
дыва́ншчыцамі |
М. |
дыва́ншчыцы |
дыва́ншчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дыве́лапер
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыве́лапер |
дыве́лаперы |
Р. |
дыве́лапера |
дыве́лапераў |
Д. |
дыве́лаперу |
дыве́лаперам |
В. |
дыве́лапера |
дыве́лапераў |
Т. |
дыве́лаперам |
дыве́лаперамі |
М. |
дыве́лаперу |
дыве́лаперах |
Крыніцы:
sbm2012.
дыве́лапер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыве́лапер |
дыве́лаперы |
Р. |
дыве́лапера |
дыве́лапераў |
Д. |
дыве́лаперу |
дыве́лаперам |
В. |
дыве́лапер |
дыве́лаперы |
Т. |
дыве́лаперам |
дыве́лаперамі |
М. |
дыве́лаперу |
дыве́лаперах |
Крыніцы:
sbm2012.
дыверге́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыверге́нт |
дыверге́нты |
Р. |
дыверге́нта |
дыверге́нтаў |
Д. |
дыверге́нту |
дыверге́нтам |
В. |
дыверге́нт |
дыверге́нты |
Т. |
дыверге́нтам |
дыверге́нтамі |
М. |
дыверге́нце |
дыверге́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыверге́нтна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
дыверге́нтна |
- |
- |
дыверге́нтнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дыверге́нтнасць |
Р. |
дыверге́нтнасці |
Д. |
дыверге́нтнасці |
В. |
дыверге́нтнасць |
Т. |
дыверге́нтнасцю |
М. |
дыверге́нтнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.