дазіро́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дазіро́вачны |
дазіро́вачная |
дазіро́вачнае |
дазіро́вачныя |
| Р. |
дазіро́вачнага |
дазіро́вачнай дазіро́вачнае |
дазіро́вачнага |
дазіро́вачных |
| Д. |
дазіро́вачнаму |
дазіро́вачнай |
дазіро́вачнаму |
дазіро́вачным |
| В. |
дазіро́вачны (неадуш.) |
дазіро́вачную |
дазіро́вачнае |
дазіро́вачныя (неадуш.) |
| Т. |
дазіро́вачным |
дазіро́вачнай дазіро́вачнаю |
дазіро́вачным |
дазіро́вачнымі |
| М. |
дазіро́вачным |
дазіро́вачнай |
дазіро́вачным |
дазіро́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
дазіро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дазіро́ўка |
| Р. |
дазіро́ўкі |
| Д. |
дазіро́ўцы |
| В. |
дазіро́ўку |
| Т. |
дазіро́ўкай дазіро́ўкаю |
| М. |
дазіро́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дазнава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дазнава́нне |
| Р. |
дазнава́ння |
| Д. |
дазнава́нню |
| В. |
дазнава́нне |
| Т. |
дазнава́ннем |
| М. |
дазнава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дазнава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дазнаю́ся |
дазнаё́мся |
| 2-я ас. |
дазнае́шся |
дазнаяце́ся |
| 3-я ас. |
дазнае́цца |
дазнаю́цца |
| Прошлы час |
| м. |
дазнава́ўся |
дазнава́ліся |
| ж. |
дазнава́лася |
| н. |
дазнава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дазнава́йся |
дазнава́йцеся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дазнава́ць
‘спазнаваць, зведваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дазнаю́ |
дазнаё́м |
| 2-я ас. |
дазнае́ш |
дазнаяце́ |
| 3-я ас. |
дазнае́ |
дазнаю́ць |
| Прошлы час |
| м. |
дазнава́ў |
дазнава́лі |
| ж. |
дазнава́ла |
| н. |
дазнава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дазнава́й |
дазнава́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дазнаючы́ |
Крыніцы:
piskunou2012.
дазна́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дазна́нне |
дазна́нні |
| Р. |
дазна́ння |
дазна́нняў |
| Д. |
дазна́нню |
дазна́нням |
| В. |
дазна́нне |
дазна́нні |
| Т. |
дазна́ннем |
дазна́ннямі |
| М. |
дазна́нні |
дазна́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дазна́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дазна́юся |
дазна́емся |
| 2-я ас. |
дазна́ешся |
дазна́ецеся |
| 3-я ас. |
дазна́ецца |
дазна́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
дазна́ўся |
дазна́ліся |
| ж. |
дазна́лася |
| н. |
дазна́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дазна́йся |
дазна́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дазна́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дазна́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дазна́ю |
дазна́ем |
| 2-я ас. |
дазна́еш |
дазна́еце |
| 3-я ас. |
дазна́е |
дазна́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дазна́ў |
дазна́лі |
| ж. |
дазна́ла |
| н. |
дазна́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дазна́й |
дазна́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дазна́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.