Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ара́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ара́льны	ара́льная	ара́льнае	ара́льныя
Р.	ара́льнага	ара́льнай ара́льнае	ара́льнага	ара́льных
Д.	ара́льнаму	ара́льнай	ара́льнаму	ара́льным
В.	ара́льны (неадуш.) ара́льнага (адуш.)	ара́льную	ара́льнае	ара́льныя (неадуш.) ара́льных (адуш.)
Т.	ара́льным	ара́льнай ара́льнаю	ара́льным	ара́льнымі
М.	ара́льным	ара́льнай	ара́льным	ара́льных

Крыніцы: piskunou2012.

ара́льскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ара́льскі	ара́льская	ара́льскае	ара́льскія
Р.	ара́льскага	ара́льскай ара́льскае	ара́льскага	ара́льскіх
Д.	ара́льскаму	ара́льскай	ара́льскаму	ара́льскім
В.	ара́льскі (неадуш.) ара́льскага (адуш.)	ара́льскую	ара́льскае	ара́льскія (неадуш.) ара́льскіх (адуш.)
Т.	ара́льскім	ара́льскай ара́льскаю	ара́льскім	ара́льскімі
М.	ара́льскім	ара́льскай	ара́льскім	ара́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ара́ма

‘журавель’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

арамарфо́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

арама́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

араматызава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

араматызава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	араматызава́ны	араматызава́ная	араматызава́нае	араматызава́ныя
Р.	араматызава́нага	араматызава́най араматызава́нае	араматызава́нага	араматызава́ных
Д.	араматызава́наму	араматызава́най	араматызава́наму	араматызава́ным
В.	араматызава́ны (неадуш.) араматызава́нага (адуш.)	араматызава́ную	араматызава́нае	араматызава́ныя (неадуш.) араматызава́ных (адуш.)
Т.	араматызава́ным	араматызава́най араматызава́наю	араматызава́ным	араматызава́нымі
М.	араматызава́ным	араматызава́най	араматызава́ным	араматызава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

араматызава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	араматызава́ны	араматызава́ная	араматызава́нае	араматызава́ныя
Р.	араматызава́нага	араматызава́най араматызава́нае	араматызава́нага	араматызава́ных
Д.	араматызава́наму	араматызава́най	араматызава́наму	араматызава́ным
В.	араматызава́ны (неадуш.) араматызава́нага (адуш.)	араматызава́ную	араматызава́нае	араматызава́ныя (неадуш.) араматызава́ных (адуш.)
Т.	араматызава́ным	араматызава́най араматызава́наю	араматызава́ным	араматызава́нымі
М.	араматызава́ным	араматызава́най	араматызава́ным	араматызава́ных

Кароткая форма: араматызава́на.

Крыніцы: piskunou2012.

араматызава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	араматызава́ны	араматызава́ная	араматызава́нае	араматызава́ныя
Р.	араматызава́нага	араматызава́най араматызава́нае	араматызава́нага	араматызава́ных
Д.	араматызава́наму	араматызава́най	араматызава́наму	араматызава́ным
В.	араматызава́ны (неадуш.) араматызава́нага (адуш.)	араматызава́ную	араматызава́нае	араматызава́ныя (неадуш.) араматызава́ных (адуш.)
Т.	араматызава́ным	араматызава́най араматызава́наю	араматызава́ным	араматызава́нымі
М.	араматызава́ным	араматызава́най	араматызава́ным	араматызава́ных

Кароткая форма: араматызава́на.

Крыніцы: piskunou2012.

араматызава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum