ара́ма
‘журавель’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ара́ма |
ара́мы |
Р. |
ара́мы |
ара́м |
Д. |
ара́ме |
ара́мам |
В. |
ара́му |
ара́м |
Т. |
ара́май ара́маю |
ара́мамі |
М. |
ара́ме |
ара́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
арамарфо́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
арамарфо́з |
арамарфо́зы |
Р. |
арамарфо́зу |
арамарфо́заў |
Д. |
арамарфо́зу |
арамарфо́зам |
В. |
арамарфо́з |
арамарфо́зы |
Т. |
арамарфо́зам |
арамарфо́замі |
М. |
арамарфо́зе |
арамарфо́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
арама́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
арама́т |
арама́ты |
Р. |
арама́ту |
арама́таў |
Д. |
арама́ту |
арама́там |
В. |
арама́т |
арама́ты |
Т. |
арама́там |
арама́тамі |
М. |
арама́це |
арама́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
араматызава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
араматызава́нне |
Р. |
араматызава́ння |
Д. |
араматызава́нню |
В. |
араматызава́нне |
Т. |
араматызава́ннем |
М. |
араматызава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
араматызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
араматызава́ны |
араматызава́ная |
араматызава́нае |
араматызава́ныя |
Р. |
араматызава́нага |
араматызава́най араматызава́нае |
араматызава́нага |
араматызава́ных |
Д. |
араматызава́наму |
араматызава́най |
араматызава́наму |
араматызава́ным |
В. |
араматызава́ны (неадуш.) араматызава́нага (адуш.) |
араматызава́ную |
араматызава́нае |
араматызава́ныя (неадуш.) араматызава́ных (адуш.) |
Т. |
араматызава́ным |
араматызава́най араматызава́наю |
араматызава́ным |
араматызава́нымі |
М. |
араматызава́ным |
араматызава́най |
араматызава́ным |
араматызава́ных |
Кароткая форма: араматызава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
араматызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
араматызава́ны |
араматызава́ная |
араматызава́нае |
араматызава́ныя |
Р. |
араматызава́нага |
араматызава́най араматызава́нае |
араматызава́нага |
араматызава́ных |
Д. |
араматызава́наму |
араматызава́най |
араматызава́наму |
араматызава́ным |
В. |
араматызава́ны (неадуш.) араматызава́нага (адуш.) |
араматызава́ную |
араматызава́нае |
араматызава́ныя (неадуш.) араматызава́ных (адуш.) |
Т. |
араматызава́ным |
араматызава́най араматызава́наю |
араматызава́ным |
араматызава́нымі |
М. |
араматызава́ным |
араматызава́най |
араматызава́ным |
араматызава́ных |
Кароткая форма: араматызава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
араматызава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
араматызу́ецца |
араматызу́юцца |
Прошлы час |
м. |
араматызава́ўся |
араматызава́ліся |
ж. |
араматызава́лася |
н. |
араматызава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
араматызу́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
араматызава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
араматызу́ецца |
араматызу́юцца |
Прошлы час |
м. |
араматызава́ўся |
араматызава́ліся |
ж. |
араматызава́лася |
н. |
араматызава́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
араматызава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.