Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгджзклмнопрстуфхцчшыэ’

адзіназако́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзіназако́нны адзіназако́нная адзіназако́ннае адзіназако́нныя
Р. адзіназако́ннага адзіназако́ннай
адзіназако́ннае		 адзіназако́ннага адзіназако́нных
Д. адзіназако́ннаму адзіназако́ннай адзіназако́ннаму адзіназако́нным
В. адзіназако́нны (неадуш.)
адзіназако́ннага (адуш.)		 адзіназако́нную адзіназако́ннае адзіназако́нныя (неадуш.)
адзіназако́нных (адуш.)
Т. адзіназако́нным адзіназако́ннай
адзіназако́ннаю		 адзіназако́нным адзіназако́ннымі
М. адзіназако́нным адзіназако́ннай адзіназако́нным адзіназако́нных

Крыніцы: piskunou2012.

адзіна́ка

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
адзіна́ка - -

Крыніцы: piskunou2012.

адзінакаляро́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. адзінакаляро́васць
Р. адзінакаляро́васці
Д. адзінакаляро́васці
В. адзінакаляро́васць
Т. адзінакаляро́васцю
М. адзінакаляро́васці

Крыніцы: piskunou2012.

адзіна́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзіна́кі адзіна́кая адзіна́кае адзіна́кія
Р. адзіна́кага адзіна́кай
адзіна́кае		 адзіна́кага адзіна́кіх
Д. адзіна́каму адзіна́кай адзіна́каму адзіна́кім
В. адзіна́кі (неадуш.)
адзіна́кага (адуш.)		 адзіна́кую адзіна́кае адзіна́кія (неадуш.)
адзіна́кіх (адуш.)
Т. адзіна́кім адзіна́кай
адзіна́каю		 адзіна́кім адзіна́кімі
М. адзіна́кім адзіна́кай адзіна́кім адзіна́кіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

адзінакро́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адзінакро́ўе
Р. адзінакро́ўя
Д. адзінакро́ўю
В. адзінакро́ўе
Т. адзінакро́ўем
М. адзінакро́ўі

Крыніцы: tsblm1996.

адзінакро́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
адзінакро́ўна - -

адзінакро́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. адзінакро́ўнасць
Р. адзінакро́ўнасці
Д. адзінакро́ўнасці
В. адзінакро́ўнасць
Т. адзінакро́ўнасцю
М. адзінакро́ўнасці

Крыніцы: piskunou2012.

адзінакро́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзінакро́ўны адзінакро́ўная адзінакро́ўнае адзінакро́ўныя
Р. адзінакро́ўнага адзінакро́ўнай
адзінакро́ўнае		 адзінакро́ўнага адзінакро́ўных
Д. адзінакро́ўнаму адзінакро́ўнай адзінакро́ўнаму адзінакро́ўным
В. адзінакро́ўны (неадуш.)
адзінакро́ўнага (адуш.)		 адзінакро́ўную адзінакро́ўнае адзінакро́ўныя (неадуш.)
адзінакро́ўных (адуш.)
Т. адзінакро́ўным адзінакро́ўнай
адзінакро́ўнаю		 адзінакро́ўным адзінакро́ўнымі
М. адзінакро́ўным адзінакро́ўнай адзінакро́ўным адзінакро́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адзінамагчы́мы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзінамагчы́мы адзінамагчы́мая адзінамагчы́мае адзінамагчы́мыя
Р. адзінамагчы́мага адзінамагчы́май
адзінамагчы́мае		 адзінамагчы́мага адзінамагчы́мых
Д. адзінамагчы́маму адзінамагчы́май адзінамагчы́маму адзінамагчы́мым
В. адзінамагчы́мы (неадуш.)
адзінамагчы́мага (адуш.)		 адзінамагчы́мую адзінамагчы́мае адзінамагчы́мыя (неадуш.)
адзінамагчы́мых (адуш.)
Т. адзінамагчы́мым адзінамагчы́май
адзінамагчы́маю		 адзінамагчы́мым адзінамагчы́мымі
М. адзінамагчы́мым адзінамагчы́май адзінамагчы́мым адзінамагчы́мых

Крыніцы: piskunou2012.

адзінанача́лле

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адзінанача́лле
Р. адзінанача́лля
Д. адзінанача́ллю
В. адзінанача́лле
Т. адзінанача́ллем
М. адзінанача́ллі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.