Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
абвгдежзійклмнпрстфхцчшюя

выгна́нніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выгна́нніцкі выгна́нніцкая выгна́нніцкае выгна́нніцкія
Р. выгна́нніцкага выгна́нніцкай
выгна́нніцкае		 выгна́нніцкага выгна́нніцкіх
Д. выгна́нніцкаму выгна́нніцкай выгна́нніцкаму выгна́нніцкім
В. выгна́нніцкі (неадуш.)
выгна́нніцкага (адуш.)		 выгна́нніцкую выгна́нніцкае выгна́нніцкія (неадуш.)
выгна́нніцкіх (адуш.)
Т. выгна́нніцкім выгна́нніцкай
выгна́нніцкаю		 выгна́нніцкім выгна́нніцкімі
М. выгна́нніцкім выгна́нніцкай выгна́нніцкім выгна́нніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

выгна́нніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выгна́нніцтва
Р. выгна́нніцтва
Д. выгна́нніцтву
В. выгна́нніцтва
Т. выгна́нніцтвам
М. выгна́нніцтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

выгна́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выгна́нскі выгна́нская выгна́нскае выгна́нскія
Р. выгна́нскага выгна́нскай
выгна́нскае		 выгна́нскага выгна́нскіх
Д. выгна́нскаму выгна́нскай выгна́нскаму выгна́нскім
В. выгна́нскі (неадуш.)
выгна́нскага (адуш.)		 выгна́нскую выгна́нскае выгна́нскія (неадуш.)
выгна́нскіх (адуш.)
Т. выгна́нскім выгна́нскай
выгна́нскаю		 выгна́нскім выгна́нскімі
М. выгна́нскім выгна́нскай выгна́нскім выгна́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

выгна́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выгна́нства
Р. выгна́нства
Д. выгна́нству
В. выгна́нства
Т. выгна́нствам
М. выгна́нстве

Крыніцы: piskunou2012.

вы́гнаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́гнаны вы́гнаная вы́гнанае вы́гнаныя
Р. вы́гнанага вы́гнанай
вы́гнанае		 вы́гнанага вы́гнаных
Д. вы́гнанаму вы́гнанай вы́гнанаму вы́гнаным
В. вы́гнаны (неадуш.)
вы́гнанага (адуш.)		 вы́гнаную вы́гнанае вы́гнаныя (неадуш.)
вы́гнаных (адуш.)
Т. вы́гнаным вы́гнанай
вы́гнанаю		 вы́гнаным вы́гнанымі
М. вы́гнаным вы́гнанай вы́гнаным вы́гнаных

Крыніцы: piskunou2012.

вы́гнаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́гнаны вы́гнаная вы́гнанае вы́гнаныя
Р. вы́гнанага вы́гнанай
вы́гнанае		 вы́гнанага вы́гнаных
Д. вы́гнанаму вы́гнанай вы́гнанаму вы́гнаным
В. вы́гнаны (неадуш.)
вы́гнанага (адуш.)		 вы́гнаную вы́гнанае вы́гнаныя (неадуш.)
вы́гнаных (адуш.)
Т. вы́гнаным вы́гнанай
вы́гнанаю		 вы́гнаным вы́гнанымі
М. вы́гнаным вы́гнанай вы́гнаным вы́гнаных

Кароткая форма: вы́гнана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вы́гнаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́ганю вы́ганім
2-я ас. вы́ганіш вы́ганіце
3-я ас. вы́ганіць вы́ганяць
Прошлы час
м. вы́гнаў вы́гналі
ж. вы́гнала
н. вы́гнала
Загадны лад
2-я ас. вы́гані вы́ганіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́гнаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вы́гнесці

‘выдушыць, выціснуць што-небудзь (выгнесці гарэлку)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́гнету вы́гнецем
2-я ас. вы́гнецеш вы́гнецеце
3-я ас. вы́гнеце вы́гнетуць
Прошлы час
м. вы́гнеў вы́гнелі
ж. вы́гнела
н. вы́гнела
Загадны лад
2-я ас. вы́гнеці вы́гнеціце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́гнеўшы

Крыніцы: piskunou2012.

выгніва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выгніва́нне
Р. выгніва́ння
Д. выгніва́нню
В. выгніва́нне
Т. выгніва́ннем
М. выгніва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

выгніва́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. выгніва́е выгніва́юць
Прошлы час
м. выгніва́ў выгніва́лі
ж. выгніва́ла
н. выгніва́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час выгніва́ючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.