выгна́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. выгна́нніца выгна́нніцы
Р. выгна́нніцы выгна́нніц
Д. выгна́нніцы выгна́нніцам
В. выгна́нніцу выгна́нніц
Т. выгна́нніцай
выгна́нніцаю		 выгна́нніцамі
М. выгна́нніцы выгна́нніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)