выгна́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| выгна́нка | выгна́нкі | |
| выгна́нкі | выгна́нак | |
| выгна́нцы | выгна́нкам | |
| выгна́нку | выгна́нак | |
| выгна́нкай выгна́нкаю |
выгна́нкамі | |
| выгна́нцы | выгна́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)