выгна́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выгна́нне | |
выгна́ння | |
выгна́нню | |
выгна́нне | |
выгна́ннем | |
выгна́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
выгна́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выгна́нне | |
выгна́ння | |
выгна́нню | |
выгна́нне | |
выгна́ннем | |
выгна́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)