Verbum

анлайнавы слоўнік

Забяла́ўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

забяле́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

забяле́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

забялі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

забялі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Забялы́шын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

забялы́шынскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	забялы́шынскі	забялы́шынская	забялы́шынскае	забялы́шынскія
Р.	забялы́шынскага	забялы́шынскай забялы́шынскае	забялы́шынскага	забялы́шынскіх
Д.	забялы́шынскаму	забялы́шынскай	забялы́шынскаму	забялы́шынскім
В.	забялы́шынскі (неадуш.) забялы́шынскага (адуш.)	забялы́шынскую	забялы́шынскае	забялы́шынскія (неадуш.) забялы́шынскіх (адуш.)
Т.	забялы́шынскім	забялы́шынскай забялы́шынскаю	забялы́шынскім	забялы́шынскімі
М.	забялы́шынскім	забялы́шынскай	забялы́шынскім	забялы́шынскіх

Крыніцы: piskunou2012.

забяля́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

забяля́ць

‘бяліць што-небудзь; прыпраўляць што-небудзь смятанай’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Забянько́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне