Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

апо́задзь

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
апо́задзь - -

Крыніцы: piskunou2012.

апо́знены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апо́знены апо́зненая апо́зненае апо́зненыя
Р. апо́зненага апо́зненай
апо́зненае
апо́зненага апо́зненых
Д. апо́зненаму апо́зненай апо́зненаму апо́зненым
В. апо́знены (неадуш.)
апо́зненага (адуш.)
апо́зненую апо́зненае апо́зненыя (неадуш.)
апо́зненых (адуш.)
Т. апо́зненым апо́зненай
апо́зненаю
апо́зненым апо́зненымі
М. апо́зненым апо́зненай апо́зненым апо́зненых

Крыніцы: piskunou2012.

апо́знены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апо́знены апо́зненая апо́зненае апо́зненыя
Р. апо́зненага апо́зненай
апо́зненае
апо́зненага апо́зненых
Д. апо́зненаму апо́зненай апо́зненаму апо́зненым
В. апо́знены (неадуш.)
апо́зненага (адуш.)
апо́зненую апо́зненае апо́зненыя (неадуш.)
апо́зненых (адуш.)
Т. апо́зненым апо́зненай
апо́зненаю
апо́зненым апо́зненымі
М. апо́зненым апо́зненай апо́зненым апо́зненых

Крыніцы: piskunou2012.

апо́знівацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апо́зніваюся апо́зніваемся
2-я ас. апо́зніваешся апо́зніваецеся
3-я ас. апо́зніваецца апо́зніваюцца
Прошлы час
м. апо́зніваўся апо́зніваліся
ж. апо́знівалася
н. апо́знівалася
Загадны лад
2-я ас. апо́знівайся апо́знівайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час апо́зніваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

апо́зніваць

‘затрымліваць каго-небудзь; спазняцца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апо́зніваю апо́зніваем
2-я ас. апо́зніваеш апо́зніваеце
3-я ас. апо́знівае апо́зніваюць
Прошлы час
м. апо́зніваў апо́знівалі
ж. апо́знівала
н. апо́знівала
Загадны лад
2-я ас. апо́знівай апо́знівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апо́зніваючы

Крыніцы: piskunou2012.

апо́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. апо́й
Р. апо́ю
Д. апо́ю
В. апо́й
Т. апо́ем
М. апо́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апо́йванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апо́йванне
Р. апо́йвання
Д. апо́йванню
В. апо́йванне
Т. апо́йваннем
М. апо́йванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апо́йвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. апо́йваецца апо́йваюцца
Прошлы час
м. апо́йваўся апо́йваліся
ж. апо́йвалася
н. апо́йвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апо́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апо́йваю апо́йваем
2-я ас. апо́йваеш апо́йваеце
3-я ас. апо́йвае апо́йваюць
Прошлы час
м. апо́йваў апо́йвалі
ж. апо́йвала
н. апо́йвала
Загадны лад
2-я ас. апо́йвай апо́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апо́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апо́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апо́йка апо́йкі
Р. апо́йкі апо́ек
Д. апо́йцы апо́йкам
В. апо́йку апо́йкі
Т. апо́йкай
апо́йкаю
апо́йкамі
М. апо́йцы апо́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.