апо́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| апо́дка | апо́дкі | |
| апо́дкі | апо́дак | |
| апо́дцы | апо́дкам | |
| апо́дку | апо́дкі | |
| апо́дкай апо́дкаю |
апо́дкамі | |
| апо́дцы | апо́дках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)