апо́ены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апо́ены апо́еная апо́енае апо́еныя
Р. апо́енага апо́енай
апо́енае		 апо́енага апо́еных
Д. апо́енаму апо́енай апо́енаму апо́еным
В. апо́ены (неадуш.)
апо́енага (адуш.)		 апо́еную апо́енае апо́еныя (неадуш.)
апо́еных (адуш.)
Т. апо́еным апо́енай
апо́енаю		 апо́еным апо́енымі
М. апо́еным апо́енай апо́еным апо́еных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)