раскула́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раскула́чу |
раскула́чым |
| 2-я ас. |
раскула́чыш |
раскула́чыце |
| 3-я ас. |
раскула́чыць |
раскула́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
раскула́чыў |
раскула́чылі |
| ж. |
раскула́чыла |
| н. |
раскула́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раскула́ч |
раскула́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
раскула́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раскуле́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раскуле́шаны |
раскуле́шаная |
раскуле́шанае |
раскуле́шаныя |
| Р. |
раскуле́шанага |
раскуле́шанай раскуле́шанае |
раскуле́шанага |
раскуле́шаных |
| Д. |
раскуле́шанаму |
раскуле́шанай |
раскуле́шанаму |
раскуле́шаным |
| В. |
раскуле́шаны (неадуш.) раскуле́шанага (адуш.) |
раскуле́шаную |
раскуле́шанае |
раскуле́шаныя (неадуш.) раскуле́шаных (адуш.) |
| Т. |
раскуле́шаным |
раскуле́шанай раскуле́шанаю |
раскуле́шаным |
раскуле́шанымі |
| М. |
раскуле́шаным |
раскуле́шанай |
раскуле́шаным |
раскуле́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
раскуле́швацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
раскуле́шваецца |
- |
| Прошлы час |
| м. |
- |
- |
| ж. |
- |
| н. |
раскуле́швалася |
Крыніцы:
piskunou2012.
раскуле́шваць
‘разбіваць, разбоўтваць, ускаламучваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раскуле́шваю |
раскуле́шваем |
| 2-я ас. |
раскуле́шваеш |
раскуле́шваеце |
| 3-я ас. |
раскуле́швае |
раскуле́шваюць |
| Прошлы час |
| м. |
раскуле́шваў |
раскуле́швалі |
| ж. |
раскуле́швала |
| н. |
раскуле́швала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раскуле́швай |
раскуле́швайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
раскуле́шваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
раскульба́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раскульба́чаны |
раскульба́чаная |
раскульба́чанае |
раскульба́чаныя |
| Р. |
раскульба́чанага |
раскульба́чанай раскульба́чанае |
раскульба́чанага |
раскульба́чаных |
| Д. |
раскульба́чанаму |
раскульба́чанай |
раскульба́чанаму |
раскульба́чаным |
| В. |
раскульба́чаны (неадуш.) раскульба́чанага (адуш.) |
раскульба́чаную |
раскульба́чанае |
раскульба́чаныя (неадуш.) раскульба́чаных (адуш.) |
| Т. |
раскульба́чаным |
раскульба́чанай раскульба́чанаю |
раскульба́чаным |
раскульба́чанымі |
| М. |
раскульба́чаным |
раскульба́чанай |
раскульба́чаным |
раскульба́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
раскульба́чваць
‘рассядлоўваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раскульба́чваю |
раскульба́чваем |
| 2-я ас. |
раскульба́чваеш |
раскульба́чваеце |
| 3-я ас. |
раскульба́чвае |
раскульба́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
раскульба́чваў |
раскульба́чвалі |
| ж. |
раскульба́чвала |
| н. |
раскульба́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раскульба́чвай |
раскульба́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
раскульба́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
раскульба́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раскульба́чу |
раскульба́чым |
| 2-я ас. |
раскульба́чыш |
раскульба́чыце |
| 3-я ас. |
раскульба́чыць |
раскульба́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
раскульба́чыў |
раскульба́чылі |
| ж. |
раскульба́чыла |
| н. |
раскульба́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раскульба́ч |
раскульба́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
раскульба́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.