раскульба́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| раскульба́чу | раскульба́чым | |
| раскульба́чыш | раскульба́чыце | |
| раскульба́чыць | раскульба́чаць | |
| Прошлы час | ||
| раскульба́чыў | раскульба́чылі | |
| раскульба́чыла | ||
| раскульба́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| раскульба́ч | раскульба́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| раскульба́чыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)