раскуле́шваць

‘разбіваць, разбоўтваць, ускаламучваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раскуле́шваю раскуле́шваем
2-я ас. раскуле́шваеш раскуле́шваеце
3-я ас. раскуле́швае раскуле́шваюць
Прошлы час
м. раскуле́шваў раскуле́швалі
ж. раскуле́швала
н. раскуле́швала
Загадны лад
2-я ас. раскуле́швай раскуле́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час раскуле́шваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)