раскульба́чваць
‘рассядлоўваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| раскульба́чваю | раскульба́чваем | |
| раскульба́чваеш | раскульба́чваеце | |
| раскульба́чвае | раскульба́чваюць | |
| Прошлы час | ||
| раскульба́чваў | раскульба́чвалі | |
| раскульба́чвала | ||
| раскульба́чвала | ||
| Загадны лад | ||
| раскульба́чвай | раскульба́чвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| раскульба́чваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)