Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

карна́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. карна́ю карна́ем
2-я ас. карна́еш карна́еце
3-я ас. карна́е карна́юць
Прошлы час
м. карна́ў карна́лі
ж. карна́ла
н. карна́ла
Загадны лад
2-я ас. карна́й карна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час карна́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

карна́чык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карна́чык карна́чыкі
Р. карна́чыка карна́чыкаў
Д. карна́чыку карна́чыкам
В. карна́чык карна́чыкі
Т. карна́чыкам карна́чыкамі
М. карна́чыку карна́чыках

Крыніцы: piskunou2012.

карне́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. карне́гія карне́гіі
Р. карне́гіі карне́гій
Д. карне́гіі карне́гіям
В. карне́гію карне́гіі
Т. карне́гіяй
карне́гіяю
карне́гіямі
М. карне́гіі карне́гіях

Крыніцы: piskunou2012.

карнео́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карнео́л карнео́лы
Р. карнео́лу карнео́лаў
Д. карнео́лу карнео́лам
В. карнео́л карнео́лы
Т. карнео́лам карнео́ламі
М. карнео́ле карнео́лах

Крыніцы: piskunou2012.

карне́т

‘афіцэр’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карне́т карне́ты
Р. карне́та карне́таў
Д. карне́ту карне́там
В. карне́та карне́таў
Т. карне́там карне́тамі
М. карне́це карне́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

карне́т

‘музычны інструмент’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карне́т карне́ты
Р. карне́та карне́таў
Д. карне́ту карне́там
В. карне́т карне́ты
Т. карне́там карне́тамі
М. карне́це карне́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

карнеты́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карнеты́ст карнеты́сты
Р. карнеты́ста карнеты́стаў
Д. карнеты́сту карнеты́стам
В. карнеты́ста карнеты́стаў
Т. карнеты́стам карнеты́стамі
М. карнеты́сце карнеты́стах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

карне́т-а-пісто́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карне́т-а-пісто́н карне́т-а-пісто́ны
Р. карне́т-а-пісто́на карне́т-а-пісто́наў
Д. карне́т-а-пісто́ну карне́т-а-пісто́нам
В. карне́т-а-пісто́н карне́т-а-пісто́ны
Т. карне́т-а-пісто́нам карне́т-а-пісто́намі
М. карне́т-а-пісто́не карне́т-а-пісто́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

карне́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карне́цкі карне́цкая карне́цкае карне́цкія
Р. карне́цкага карне́цкай
карне́цкае
карне́цкага карне́цкіх
Д. карне́цкаму карне́цкай карне́цкаму карне́цкім
В. карне́цкі (неадуш.)
карне́цкага (адуш.)
карне́цкую карне́цкае карне́цкія (неадуш.)
карне́цкіх (адуш.)
Т. карне́цкім карне́цкай
карне́цкаю
карне́цкім карне́цкімі
М. карне́цкім карне́цкай карне́цкім карне́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

карні́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карні́з карні́зы
Р. карні́за карні́заў
Д. карні́зу карні́зам
В. карні́з карні́зы
Т. карні́зам карні́замі
М. карні́зе карні́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.