карна́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
карна́ю |
карна́ем |
| 2-я ас. |
карна́еш |
карна́еце |
| 3-я ас. |
карна́е |
карна́юць |
| Прошлы час |
| м. |
карна́ў |
карна́лі |
| ж. |
карна́ла |
| н. |
карна́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
карна́й |
карна́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
карна́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
карна́чык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
карна́чык |
карна́чыкі |
| Р. |
карна́чыка |
карна́чыкаў |
| Д. |
карна́чыку |
карна́чыкам |
| В. |
карна́чык |
карна́чыкі |
| Т. |
карна́чыкам |
карна́чыкамі |
| М. |
карна́чыку |
карна́чыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
карне́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
карне́гія |
карне́гіі |
| Р. |
карне́гіі |
карне́гій |
| Д. |
карне́гіі |
карне́гіям |
| В. |
карне́гію |
карне́гіі |
| Т. |
карне́гіяй карне́гіяю |
карне́гіямі |
| М. |
карне́гіі |
карне́гіях |
Крыніцы:
piskunou2012.
карнео́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
карнео́л |
карнео́лы |
| Р. |
карнео́лу |
карнео́лаў |
| Д. |
карнео́лу |
карнео́лам |
| В. |
карнео́л |
карнео́лы |
| Т. |
карнео́лам |
карнео́ламі |
| М. |
карнео́ле |
карнео́лах |
Крыніцы:
piskunou2012.
карне́т
‘афіцэр’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
карне́т |
карне́ты |
| Р. |
карне́та |
карне́таў |
| Д. |
карне́ту |
карне́там |
| В. |
карне́та |
карне́таў |
| Т. |
карне́там |
карне́тамі |
| М. |
карне́це |
карне́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
карне́т
‘музычны інструмент’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
карне́т |
карне́ты |
| Р. |
карне́та |
карне́таў |
| Д. |
карне́ту |
карне́там |
| В. |
карне́т |
карне́ты |
| Т. |
карне́там |
карне́тамі |
| М. |
карне́це |
карне́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
карнеты́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
карнеты́ст |
карнеты́сты |
| Р. |
карнеты́ста |
карнеты́стаў |
| Д. |
карнеты́сту |
карнеты́стам |
| В. |
карнеты́ста |
карнеты́стаў |
| Т. |
карнеты́стам |
карнеты́стамі |
| М. |
карнеты́сце |
карнеты́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
карне́т-а-пісто́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
карне́т-а-пісто́н |
карне́т-а-пісто́ны |
| Р. |
карне́т-а-пісто́на |
карне́т-а-пісто́наў |
| Д. |
карне́т-а-пісто́ну |
карне́т-а-пісто́нам |
| В. |
карне́т-а-пісто́н |
карне́т-а-пісто́ны |
| Т. |
карне́т-а-пісто́нам |
карне́т-а-пісто́намі |
| М. |
карне́т-а-пісто́не |
карне́т-а-пісто́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
карне́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
карне́цкі |
карне́цкая |
карне́цкае |
карне́цкія |
| Р. |
карне́цкага |
карне́цкай карне́цкае |
карне́цкага |
карне́цкіх |
| Д. |
карне́цкаму |
карне́цкай |
карне́цкаму |
карне́цкім |
| В. |
карне́цкі (неадуш.) карне́цкага (адуш.) |
карне́цкую |
карне́цкае |
карне́цкія (неадуш.) карне́цкіх (адуш.) |
| Т. |
карне́цкім |
карне́цкай карне́цкаю |
карне́цкім |
карне́цкімі |
| М. |
карне́цкім |
карне́цкай |
карне́цкім |
карне́цкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
карні́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
карні́з |
карні́зы |
| Р. |
карні́за |
карні́заў |
| Д. |
карні́зу |
карні́зам |
| В. |
карні́з |
карні́зы |
| Т. |
карні́зам |
карні́замі |
| М. |
карні́зе |
карні́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.