карнеты́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карнеты́ст карнеты́сты
Р. карнеты́ста карнеты́стаў
Д. карнеты́сту карнеты́стам
В. карнеты́ста карнеты́стаў
Т. карнеты́стам карнеты́стамі
М. карнеты́сце карнеты́стах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)