дыслацы́раваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дыслацы́рую |
дыслацы́руем |
| 2-я ас. |
дыслацы́руеш |
дыслацы́руеце |
| 3-я ас. |
дыслацы́руе |
дыслацы́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
дыслацы́раваў |
дыслацы́равалі |
| ж. |
дыслацы́равала |
| н. |
дыслацы́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дыслацы́руй |
дыслацы́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дыслацы́руючы |
Іншыя варыянты:
дыслакава́ць.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дыслацы́раваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дыслацы́рую |
дыслацы́руем |
| 2-я ас. |
дыслацы́руеш |
дыслацы́руеце |
| 3-я ас. |
дыслацы́руе |
дыслацы́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
дыслацы́раваў |
дыслацы́равалі |
| ж. |
дыслацы́равала |
| н. |
дыслацы́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дыслацы́руй |
дыслацы́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дыслацы́раваўшы |
Іншыя варыянты:
дыслакава́ць.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дысмембра́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дысмембра́тар |
дысмембра́тары |
| Р. |
дысмембра́тара |
дысмембра́тараў |
| Д. |
дысмембра́тару |
дысмембра́тарам |
| В. |
дысмембра́тар |
дысмембра́тары |
| Т. |
дысмембра́тарам |
дысмембра́тарамі |
| М. |
дысмембра́тары |
дысмембра́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дысменарэ́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дысменарэ́я |
| Р. |
дысменарэ́і |
| Д. |
дысменарэ́і |
| В. |
дысменарэ́ю |
| Т. |
дысменарэ́яй дысменарэ́яю |
| М. |
дысменарэ́і |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дыспазіты́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дыспазіты́ўнасць |
| Р. |
дыспазіты́ўнасці |
| Д. |
дыспазіты́ўнасці |
| В. |
дыспазіты́ўнасць |
| Т. |
дыспазіты́ўнасцю |
| М. |
дыспазіты́ўнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дыспазіты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дыспазіты́ўны |
дыспазіты́ўная |
дыспазіты́ўнае |
дыспазіты́ўныя |
| Р. |
дыспазіты́ўнага |
дыспазіты́ўнай дыспазіты́ўнае |
дыспазіты́ўнага |
дыспазіты́ўных |
| Д. |
дыспазіты́ўнаму |
дыспазіты́ўнай |
дыспазіты́ўнаму |
дыспазіты́ўным |
| В. |
дыспазіты́ўны (неадуш.) дыспазіты́ўнага (адуш.) |
дыспазіты́ўную |
дыспазіты́ўнае |
дыспазіты́ўныя (неадуш.) дыспазіты́ўных (адуш.) |
| Т. |
дыспазіты́ўным |
дыспазіты́ўнай дыспазіты́ўнаю |
дыспазіты́ўным |
дыспазіты́ўнымі |
| М. |
дыспазіты́ўным |
дыспазіты́ўнай |
дыспазіты́ўным |
дыспазіты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
дыспазіцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дыспазіцы́йны |
дыспазіцы́йная |
дыспазіцы́йнае |
дыспазіцы́йныя |
| Р. |
дыспазіцы́йнага |
дыспазіцы́йнай дыспазіцы́йнае |
дыспазіцы́йнага |
дыспазіцы́йных |
| Д. |
дыспазіцы́йнаму |
дыспазіцы́йнай |
дыспазіцы́йнаму |
дыспазіцы́йным |
| В. |
дыспазіцы́йны (неадуш.) дыспазіцы́йнага (адуш.) |
дыспазіцы́йную |
дыспазіцы́йнае |
дыспазіцы́йныя (неадуш.) дыспазіцы́йных (адуш.) |
| Т. |
дыспазіцы́йным |
дыспазіцы́йнай дыспазіцы́йнаю |
дыспазіцы́йным |
дыспазіцы́йнымі |
| М. |
дыспазіцы́йным |
дыспазіцы́йнай |
дыспазіцы́йным |
дыспазіцы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
дыспазі́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дыспазі́цыя |
дыспазі́цыі |
| Р. |
дыспазі́цыі |
дыспазі́цый |
| Д. |
дыспазі́цыі |
дыспазі́цыям |
| В. |
дыспазі́цыю |
дыспазі́цыі |
| Т. |
дыспазі́цыяй дыспазі́цыяю |
дыспазі́цыямі |
| М. |
дыспазі́цыі |
дыспазі́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.