Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

кансюмеры́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кансюмеры́зм
Р. кансюмеры́зму
Д. кансюмеры́зму
В. кансюмеры́зм
Т. кансюмеры́змам
М. кансюмеры́зме

Крыніцы: piskunou2012.

кансюмеры́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кансюмеры́ст кансюмеры́сты
Р. кансюмеры́ста кансюмеры́стаў
Д. кансюмеры́сту кансюмеры́стам
В. кансюмеры́ста кансюмеры́стаў
Т. кансюмеры́стам кансюмеры́стамі
М. кансюмеры́сце кансюмеры́стах

Крыніцы: piskunou2012.

кансюмеры́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кансюмеры́сцкі кансюмеры́сцкая кансюмеры́сцкае кансюмеры́сцкія
Р. кансюмеры́сцкага кансюмеры́сцкай
кансюмеры́сцкае		 кансюмеры́сцкага кансюмеры́сцкіх
Д. кансюмеры́сцкаму кансюмеры́сцкай кансюмеры́сцкаму кансюмеры́сцкім
В. кансюмеры́сцкі (неадуш.)
кансюмеры́сцкага (адуш.)		 кансюмеры́сцкую кансюмеры́сцкае кансюмеры́сцкія (неадуш.)
кансюмеры́сцкіх (адуш.)
Т. кансюмеры́сцкім кансюмеры́сцкай
кансюмеры́сцкаю		 кансюмеры́сцкім кансюмеры́сцкімі
М. кансюмеры́сцкім кансюмеры́сцкай кансюмеры́сцкім кансюмеры́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

ка́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́нт ка́нты
Р. ка́нта ка́нтаў
Д. ка́нту ка́нтам
В. ка́нт ка́нты
Т. ка́нтам ка́нтамі
М. ка́нце ка́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Ка́нт

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ка́нт Канты
Р. Канта Кантаў
Д. Канту Кантам
В. Канта Кантаў
Т. Кантам Кантамі
М. Канце Кантах

Крыніцы: piskunou2012.

канта́біле

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. канта́біле канта́біле
Р. канта́біле канта́біле
Д. канта́біле канта́біле
В. канта́біле канта́біле
Т. канта́біле канта́біле
М. канта́біле канта́біле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

канта́біле

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
канта́біле - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

кантава́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кантава́льнік кантава́льнікі
Р. кантава́льніка кантава́льнікаў
Д. кантава́льніку кантава́льнікам
В. кантава́льнік кантава́льнікі
Т. кантава́льнікам кантава́льнікамі
М. кантава́льніку кантава́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кантава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кантава́льны кантава́льная кантава́льнае кантава́льныя
Р. кантава́льнага кантава́льнай
кантава́льнае		 кантава́льнага кантава́льных
Д. кантава́льнаму кантава́льнай кантава́льнаму кантава́льным
В. кантава́льны (неадуш.)
кантава́льнага (адуш.)		 кантава́льную кантава́льнае кантава́льныя (неадуш.)
кантава́льных (адуш.)
Т. кантава́льным кантава́льнай
кантава́льнаю		 кантава́льным кантава́льнымі
М. кантава́льным кантава́льнай кантава́льным кантава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

кантава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кантава́нне
Р. кантава́ння
Д. кантава́нню
В. кантава́нне
Т. кантава́ннем
М. кантава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.