Ка́нт

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ка́нт Канты
Р. Канта Кантаў
Д. Канту Кантам
В. Канта Кантаў
Т. Кантам Кантамі
М. Канце Кантах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)