зарэтушава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зарэтушава́ны |
зарэтушава́ная |
зарэтушава́нае |
зарэтушава́ныя |
| Р. |
зарэтушава́нага |
зарэтушава́най зарэтушава́нае |
зарэтушава́нага |
зарэтушава́ных |
| Д. |
зарэтушава́наму |
зарэтушава́най |
зарэтушава́наму |
зарэтушава́ным |
| В. |
зарэтушава́ны (неадуш.) зарэтушава́нага (адуш.) |
зарэтушава́ную |
зарэтушава́нае |
зарэтушава́ныя (неадуш.) зарэтушава́ных (адуш.) |
| Т. |
зарэтушава́ным |
зарэтушава́най зарэтушава́наю |
зарэтушава́ным |
зарэтушава́нымі |
| М. |
зарэтушава́ным |
зарэтушава́най |
зарэтушава́ным |
зарэтушава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
зарэтушава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зарэтушава́ны |
зарэтушава́ная |
зарэтушава́нае |
зарэтушава́ныя |
| Р. |
зарэтушава́нага |
зарэтушава́най зарэтушава́нае |
зарэтушава́нага |
зарэтушава́ных |
| Д. |
зарэтушава́наму |
зарэтушава́най |
зарэтушава́наму |
зарэтушава́ным |
| В. |
зарэтушава́ны (неадуш.) зарэтушава́нага (адуш.) |
зарэтушава́ную |
зарэтушава́нае |
зарэтушава́ныя (неадуш.) зарэтушава́ных (адуш.) |
| Т. |
зарэтушава́ным |
зарэтушава́най зарэтушава́наю |
зарэтушава́ным |
зарэтушава́нымі |
| М. |
зарэтушава́ным |
зарэтушава́най |
зарэтушава́ным |
зарэтушава́ных |
Кароткая форма: зарэтушава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
зарэтушава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зарэтушу́ю |
зарэтушу́ем |
| 2-я ас. |
зарэтушу́еш |
зарэтушу́еце |
| 3-я ас. |
зарэтушу́е |
зарэтушу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
зарэтушава́ў |
зарэтушава́лі |
| ж. |
зарэтушава́ла |
| н. |
зарэтушава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зарэтушу́й |
зарэтушу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зарэтушава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зарэтушо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зарэтушо́ўваю |
зарэтушо́ўваем |
| 2-я ас. |
зарэтушо́ўваеш |
зарэтушо́ўваеце |
| 3-я ас. |
зарэтушо́ўвае |
зарэтушо́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
зарэтушо́ўваў |
зарэтушо́ўвалі |
| ж. |
зарэтушо́ўвала |
| н. |
зарэтушо́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зарэтушо́ўвай |
зарэтушо́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зарэтушо́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
Зарэ́цкія
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
Зарэ́цкія |
| Р. |
Зарэ́цкіх |
| Д. |
Зарэ́цкім |
| В. |
Зарэ́цкія |
| Т. |
Зарэ́цкімі |
| М. |
Зарэ́цкіх |
зарэ́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
зарэ́е |
- |
| Прошлы час |
| м. |
- |
- |
| ж. |
- |
| н. |
зарэ́ла |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Зарэ́чаны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Зарэ́чаны |
| Р. |
Зарэ́чан Зарэ́чанаў |
| Д. |
Зарэ́чанам |
| В. |
Зарэ́чаны |
| Т. |
Зарэ́чанамі |
| М. |
Зарэ́чанах |
Зарэ́чка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Зарэ́чка |
| Р. |
Зарэ́чкі |
| Д. |
Зарэ́чцы |
| В. |
Зарэ́чку |
| Т. |
Зарэ́чкай Зарэ́чкаю |
| М. |
Зарэ́чцы |
Зарэ́чкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Зарэ́чкі |
| Р. |
Зарэ́чак Зарэ́чкаў |
| Д. |
Зарэ́чкам |
| В. |
Зарэ́чкі |
| Т. |
Зарэ́чкамі |
| М. |
Зарэ́чках |