Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

зару́хаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зару́хаю зару́хаем
2-я ас. зару́хаеш зару́хаеце
3-я ас. зару́хае зару́хаюць
Прошлы час
м. зару́хаў зару́халі
ж. зару́хала
н. зару́хала
Дзеепрыслоўе
прош. час зару́хаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

заруча́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заруча́льны заруча́льная заруча́льнае заруча́льныя
Р. заруча́льнага заруча́льнай
заруча́льнае
заруча́льнага заруча́льных
Д. заруча́льнаму заруча́льнай заруча́льнаму заруча́льным
В. заруча́льны (неадуш.)
заруча́льнага (адуш.)
заруча́льную заруча́льнае заруча́льныя (неадуш.)
заруча́льных (адуш.)
Т. заруча́льным заруча́льнай
заруча́льнаю
заруча́льным заруча́льнымі
М. заруча́льным заруча́льнай заруча́льным заруча́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зару́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зару́чаны зару́чаная зару́чанае зару́чаныя
Р. зару́чанага зару́чанай
зару́чанае
зару́чанага зару́чаных
Д. зару́чанаму зару́чанай зару́чанаму зару́чаным
В. зару́чаны (неадуш.)
зару́чанага (адуш.)
зару́чаную зару́чанае зару́чаныя (неадуш.)
зару́чаных (адуш.)
Т. зару́чаным зару́чанай
зару́чанаю
зару́чаным зару́чанымі
М. зару́чаным зару́чанай зару́чаным зару́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

зару́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зару́чаны зару́чаная зару́чанае зару́чаныя
Р. зару́чанага зару́чанай
зару́чанае
зару́чанага зару́чаных
Д. зару́чанаму зару́чанай зару́чанаму зару́чаным
В. зару́чаны (неадуш.)
зару́чанага (адуш.)
зару́чаную зару́чанае зару́чаныя (неадуш.)
зару́чаных (адуш.)
Т. зару́чаным зару́чанай
зару́чанаю
зару́чаным зару́чанымі
М. зару́чаным зару́чанай зару́чаным зару́чаных

Кароткая форма: зару́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

заруча́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заруча́юся заруча́емся
2-я ас. заруча́ешся заруча́ецеся
3-я ас. заруча́ецца заруча́юцца
Прошлы час
м. заруча́ўся заруча́ліся
ж. заруча́лася
н. заруча́лася
Загадны лад
2-я ас. заруча́йся заруча́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час заруча́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

заруча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заруча́ю заруча́ем
2-я ас. заруча́еш заруча́еце
3-я ас. заруча́е заруча́юць
Прошлы час
м. заруча́ў заруча́лі
ж. заруча́ла
н. заруча́ла
Загадны лад
2-я ас. заруча́й заруча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заруча́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зару́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. зару́чка
Р. зару́чкі
Д. зару́чцы
В. зару́чку
Т. зару́чкай
зару́чкаю
М. зару́чцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зару́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зару́чнік зару́чнікі
Р. зару́чніка зару́чнікаў
Д. зару́чніку зару́чнікам
В. зару́чніка зару́чнікаў
Т. зару́чнікам зару́чнікамі
М. зару́чніку зару́чніках

Крыніцы: piskunou2012.

зару́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зару́чны зару́чная зару́чнае зару́чныя
Р. зару́чнага зару́чнай
зару́чнае
зару́чнага зару́чных
Д. зару́чнаму зару́чнай зару́чнаму зару́чным
В. зару́чны (неадуш.)
зару́чнага (адуш.)
зару́чную зару́чнае зару́чныя (неадуш.)
зару́чных (адуш.)
Т. зару́чным зару́чнай
зару́чнаю
зару́чным зару́чнымі
М. зару́чным зару́чнай зару́чным зару́чных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

заручо́начка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. заручо́начка заручо́начкі
Р. заручо́начкі заручо́начак
Д. заручо́начцы заручо́начкам
В. заручо́начку заручо́начак
Т. заручо́начкай
заручо́начкаю
заручо́начкамі
М. заручо́начцы заручо́начках

Крыніцы: piskunou2012.