заро́шчванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| заро́шчванне | |
| заро́шчвання | |
| заро́шчванню | |
| заро́шчванне | |
| заро́шчваннем | |
| заро́шчванні |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Скарачэннізаро́шчваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| заро́шчваю | заро́шчваем | |
| заро́шчваеш | заро́шчваеце | |
| заро́шчвае | заро́шчваюць | |
| Прошлы час | ||
| заро́шчваў | заро́шчвалі | |
| заро́шчвала | ||
| заро́шчвала | ||
| Загадны лад | ||
| заро́шчвай | заро́шчвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| заро́шчваючы | ||
Крыніцы:
зарпла́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| зарпла́та | |
| зарпла́ты | |
| зарпла́це | |
| зарпла́ту | |
| зарпла́тай зарпла́таю |
|
| зарпла́це |
Крыніцы:
зарплатны
прыметнік, адносны
| зарплатны | зарплатная | зарплатнае | зарплатныя | |
| зарплатнага | зарплатнай зарплатнае |
зарплатнага | зарплатных | |
| зарплатнаму | зарплатнай | зарплатнаму | зарплатным | |
| зарплатны зарплатнага |
зарплатную | зарплатнае | зарплатныя | |
| зарплатным | зарплатнай зарплатнаю |
зарплатным | зарплатнымі | |
| зарплатным | зарплатнай | зарплатным | зарплатных | |
зару́б
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| зару́б | зару́бы | |
| зару́ба | зару́баў | |
| зару́бу | зару́бам | |
| зару́б | зару́бы | |
| зару́бам | зару́бамі | |
| зару́бе | зару́бах |
Крыніцы:
Зару́банае
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| Зару́банае | |
| Зару́банага | |
| Зару́банаму | |
| Зару́банае | |
| Зару́баным | |
| Зару́баным |
Зару́баўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Зару́баўшчына | |
| Зару́баўшчыны | |
| Зару́баўшчыне | |
| Зару́баўшчыну | |
| Зару́баўшчынай Зару́баўшчынаю |
|
| Зару́баўшчыне |
зарубе́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| зарубе́жнік | зарубе́жнікі | |
| зарубе́жніка | зарубе́жнікаў | |
| зарубе́жніку | зарубе́жнікам | |
| зарубе́жніка | зарубе́жнікаў | |
| зарубе́жнікам | зарубе́жнікамі | |
| зарубе́жніку | зарубе́жніках |
Крыніцы:
зарубе́жны
прыметнік, адносны
| зарубе́жны | зарубе́жная | зарубе́жнае | зарубе́жныя | |
| зарубе́жнага | зарубе́жнай зарубе́жнае |
зарубе́жнага | зарубе́жных | |
| зарубе́жнаму | зарубе́жнай | зарубе́жнаму | зарубе́жным | |
| зарубе́жны ( зарубе́жнага ( |
зарубе́жную | зарубе́жнае | зарубе́жныя ( зарубе́жных ( |
|
| зарубе́жным | зарубе́жнай зарубе́жнаю |
зарубе́жным | зарубе́жнымі | |
| зарубе́жным | зарубе́жнай | зарубе́жным | зарубе́жных | |
Крыніцы:
Зару́бец
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Зару́бец | |
| Зару́бца | |
| Зару́бцу | |
| Зару́бец | |
| Зару́бцам | |
| Зару́бцы |