канстытуява́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
канстытуява́ны |
канстытуява́ная |
канстытуява́нае |
канстытуява́ныя |
| Р. |
канстытуява́нага |
канстытуява́най канстытуява́нае |
канстытуява́нага |
канстытуява́ных |
| Д. |
канстытуява́наму |
канстытуява́най |
канстытуява́наму |
канстытуява́ным |
| В. |
канстытуява́ны (неадуш.) канстытуява́нага (адуш.) |
канстытуява́ную |
канстытуява́нае |
канстытуява́ныя (неадуш.) канстытуява́ных (адуш.) |
| Т. |
канстытуява́ным |
канстытуява́най канстытуява́наю |
канстытуява́ным |
канстытуява́нымі |
| М. |
канстытуява́ным |
канстытуява́най |
канстытуява́ным |
канстытуява́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
канстытуява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
канстытуява́ны канстытуі́раваны |
канстытуява́ная канстытуі́раваная |
канстытуява́нае канстытуі́раванае |
канстытуява́ныя канстытуі́раваныя |
| Р. |
канстытуява́нага канстытуі́раванага |
канстытуява́най канстытуява́нае канстытуі́раванай канстытуі́раванае |
канстытуява́нага канстытуі́раванага |
канстытуява́ных канстытуі́раваных |
| Д. |
канстытуява́наму канстытуі́раванаму |
канстытуява́най канстытуі́раванай |
канстытуява́наму канстытуі́раванаму |
канстытуява́ным канстытуі́раваным |
| В. |
канстытуі́раваны канстытуі́раванага канстытуява́ны (неадуш.) канстытуява́нага (адуш.) |
канстытуява́ную канстытуі́раваную |
канстытуява́нае канстытуі́раванае |
канстытуі́раваныя канстытуі́раваных канстытуява́ныя (неадуш.) канстытуява́ных (адуш.) |
| Т. |
канстытуява́ным канстытуі́раваным |
канстытуява́най канстытуява́наю канстытуі́раванай канстытуі́раванаю |
канстытуява́ным канстытуі́раваным |
канстытуява́нымі канстытуі́раванымі |
| М. |
канстытуява́ным канстытуі́раваным |
канстытуява́най канстытуі́раванай |
канстытуява́ным канстытуі́раваным |
канстытуява́ных канстытуі́раваных |
Кароткая форма: канстытуява́на
канстытуі́равана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
канстытуява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
канстытуява́ны канстытуі́раваны |
канстытуява́ная канстытуі́раваная |
канстытуява́нае канстытуі́раванае |
канстытуява́ныя канстытуі́раваныя |
| Р. |
канстытуява́нага канстытуі́раванага |
канстытуява́най канстытуява́нае канстытуі́раванай канстытуі́раванае |
канстытуява́нага канстытуі́раванага |
канстытуява́ных канстытуі́раваных |
| Д. |
канстытуява́наму канстытуі́раванаму |
канстытуява́най канстытуі́раванай |
канстытуява́наму канстытуі́раванаму |
канстытуява́ным канстытуі́раваным |
| В. |
канстытуі́раваны канстытуі́раванага канстытуява́ны (неадуш.) канстытуява́нага (адуш.) |
канстытуява́ную канстытуі́раваную |
канстытуява́нае канстытуі́раванае |
канстытуі́раваныя канстытуі́раваных канстытуява́ныя (неадуш.) канстытуява́ных (адуш.) |
| Т. |
канстытуява́ным канстытуі́раваным |
канстытуява́най канстытуява́наю канстытуі́раванай канстытуі́раванаю |
канстытуява́ным канстытуі́раваным |
канстытуява́нымі канстытуі́раванымі |
| М. |
канстытуява́ным канстытуі́раваным |
канстытуява́най канстытуі́раванай |
канстытуява́ным канстытуі́раваным |
канстытуява́ных канстытуі́раваных |
Кароткая форма: канстытуява́на
канстытуі́равана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
канстытуява́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
канстытую́ецца |
канстытую́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
канстытуява́ўся |
канстытуява́ліся |
| ж. |
канстытуява́лася |
| н. |
канстытуява́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
канстытуява́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
канстытую́ю |
канстытую́ем |
| 2-я ас. |
канстытую́еш |
канстытую́еце |
| 3-я ас. |
канстытую́е |
канстытую́юць |
| Прошлы час |
| м. |
канстытуява́ў |
канстытуява́лі |
| ж. |
канстытуява́ла |
| н. |
канстытуява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
канстытую́й |
канстытую́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
канстытую́ючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
канстытуява́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
канстытую́ю |
канстытую́ем |
| 2-я ас. |
канстытую́еш |
канстытую́еце |
| 3-я ас. |
канстытую́е |
канстытую́юць |
| Прошлы час |
| м. |
канстытуява́ў |
канстытуява́лі |
| ж. |
канстытуява́ла |
| н. |
канстытуява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
канстытую́й |
канстытую́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
канстытуява́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
канстэ́бль
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
канстэ́бль |
канстэ́блі |
| Р. |
канстэ́бля |
канстэ́бляў |
| Д. |
канстэ́блю |
канстэ́блям |
| В. |
канстэ́бля |
канстэ́бляў |
| Т. |
канстэ́блем |
канстэ́блямі |
| М. |
канстэ́блю |
канстэ́блях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
канстэля́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
канстэля́цыя |
| Р. |
канстэля́цыі |
| Д. |
канстэля́цыі |
| В. |
канстэля́цыю |
| Т. |
канстэля́цыяй канстэля́цыяю |
| М. |
канстэля́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
канстэрна́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
канстэрна́цыя |
| Р. |
канстэрна́цыі |
| Д. |
канстэрна́цыі |
| В. |
канстэрна́цыю |
| Т. |
канстэрна́цыяй канстэрна́цыяю |
| М. |
канстэрна́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
кансула́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кансула́т |
кансула́ты |
| Р. |
кансула́ту |
кансула́таў |
| Д. |
кансула́ту |
кансула́там |
| В. |
кансула́т |
кансула́ты |
| Т. |
кансула́там |
кансула́тамі |
| М. |
кансула́це |
кансула́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.