канстэ́бль
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| канстэ́бль | канстэ́блі | |
| канстэ́бля | канстэ́бляў | |
| канстэ́блю | канстэ́блям | |
| канстэ́бля | канстэ́бляў | |
| канстэ́блем | канстэ́блямі | |
| канстэ́блю | канстэ́блях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)