Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

каю́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каю́рскі каю́рская каю́рскае каю́рскія
Р. каю́рскага каю́рскай
каю́рскае
каю́рскага каю́рскіх
Д. каю́рскаму каю́рскай каю́рскаму каю́рскім
В. каю́рскі
каю́рскага
каю́рскую каю́рскае каю́рскія
каю́рскіх
Т. каю́рскім каю́рскай
каю́рскаю
каю́рскім каю́рскімі
М. каю́рскім каю́рскай каю́рскім каю́рскіх

Крыніцы: tsblm1996.

каю́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каю́та каю́ты
Р. каю́ты каю́т
Д. каю́це каю́там
В. каю́ту каю́ты
Т. каю́тай
каю́таю
каю́тамі
М. каю́це каю́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каю́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каю́тка каю́ткі
Р. каю́ткі каю́так
Д. каю́тцы каю́ткам
В. каю́тку каю́ткі
Т. каю́ткай
каю́ткаю
каю́ткамі
М. каю́тцы каю́тках

Крыніцы: piskunou2012.

каю́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каю́тны каю́тная каю́тнае каю́тныя
Р. каю́тнага каю́тнай
каю́тнае
каю́тнага каю́тных
Д. каю́тнаму каю́тнай каю́тнаму каю́тным
В. каю́тны (неадуш.)
каю́тнага (адуш.)
каю́тную каю́тнае каю́тныя (неадуш.)
каю́тных (адуш.)
Т. каю́тным каю́тнай
каю́тнаю
каю́тным каю́тнымі
М. каю́тным каю́тнай каю́тным каю́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

каю́т-кампа́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каю́т-кампа́нія каю́т-кампа́ніі
Р. каю́т-кампа́ніі каю́т-кампа́ній
Д. каю́т-кампа́ніі каю́т-кампа́ніям
В. каю́т-кампа́нію каю́т-кампа́ніі
Т. каю́т-кампа́ніяй
каю́т-кампа́ніяю
каю́т-кампа́ніямі
М. каю́т-кампа́ніі каю́т-кампа́ніях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кая́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кая́к каякі́
Р. каяка́ каяко́ў
Д. каяку́ каяка́м
В. кая́к каякі́
Т. каяко́м каяка́мі
М. каяку́ каяка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ка́янне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ка́янне
Р. ка́яння
Д. ка́янню
В. ка́янне
Т. ка́яннем
М. ка́янні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ка́ятны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́ятны ка́ятная ка́ятнае ка́ятныя
Р. ка́ятнага ка́ятнай
ка́ятнае
ка́ятнага ка́ятных
Д. ка́ятнаму ка́ятнай ка́ятнаму ка́ятным
В. ка́ятны (неадуш.)
ка́ятнага (адуш.)
ка́ятную ка́ятнае ка́ятныя (неадуш.)
ка́ятных (адуш.)
Т. ка́ятным ка́ятнай
ка́ятнаю
ка́ятным ка́ятнымі
М. ка́ятным ка́ятнай ка́ятным ка́ятных

Крыніцы: piskunou2012.

ка́яцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ка́юся ка́емся
2-я ас. ка́ешся ка́ецеся
3-я ас. ка́ецца ка́юцца
Прошлы час
м. ка́яўся ка́яліся
ж. ка́ялася
н. ка́ялася
Загадны лад
2-я ас. ка́йся ка́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ка́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.