Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

зара́нак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зара́нак зара́нкі
Р. зара́нку зара́нкаў
Д. зара́нку зара́нкам
В. зара́нак зара́нкі
Т. зара́нкам зара́нкамі
М. зара́нку зара́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зара́начка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зара́начка зара́начкі
Р. зара́начкі зара́начак
Д. зара́начцы зара́начкам
В. зара́начку зара́начкі
Т. зара́начкай
зара́начкаю
зара́начкамі
М. зара́начцы зара́начках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

зарандава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заранду́ю заранду́ем
2-я ас. заранду́еш заранду́еце
3-я ас. заранду́е заранду́юць
Прошлы час
м. зарандава́ў зарандава́лі
ж. зарандава́ла
н. зарандава́ла
Загадны лад
2-я ас. заранду́й заранду́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зарандава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

зара́не

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
зара́не - -

Крыніцы: piskunou2012.

зара́ней

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
зара́ней - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зара́ненька

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
зара́ненька - -

Крыніцы: piskunou2012.

зарані́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зарані́ца зарані́цы
Р. зарані́цы зарані́ц
Д. зарані́цы зарані́цам
В. зарані́цу зарані́цы
Т. зарані́цай
зарані́цаю
зарані́цамі
М. зарані́цы зарані́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зара́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зара́нка зара́нкі
Р. зара́нкі зара́нак
Д. зара́нцы зара́нкам
В. зара́нку зара́нкі
Т. зара́нкай
зара́нкаю
зара́нкамі
М. зара́нцы зара́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

зара́нкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зара́нкавы зара́нкавая зара́нкавае зара́нкавыя
Р. зара́нкавага зара́нкавай
зара́нкавае
зара́нкавага зара́нкавых
Д. зара́нкаваму зара́нкавай зара́нкаваму зара́нкавым
В. зара́нкавы (неадуш.)
зара́нкавага (адуш.)
зара́нкавую зара́нкавае зара́нкавыя (неадуш.)
зара́нкавых (адуш.)
Т. зара́нкавым зара́нкавай
зара́нкаваю
зара́нкавым зара́нкавымі
М. зара́нкавым зара́нкавай зара́нкавым зара́нкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Заранко́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Заранко́ва
Р. Заранко́ва
Д. Заранко́ву
В. Заранко́ва
Т. Заранко́вам
М. Заранко́ве