канстытуі́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
канстытуі́раваны |
канстытуі́раваная |
канстытуі́раванае |
канстытуі́раваныя |
| Р. |
канстытуі́раванага |
канстытуі́раванай канстытуі́раванае |
канстытуі́раванага |
канстытуі́раваных |
| Д. |
канстытуі́раванаму |
канстытуі́раванай |
канстытуі́раванаму |
канстытуі́раваным |
| В. |
канстытуі́раваны (неадуш.) канстытуі́раванага (адуш.) |
канстытуі́раваную |
канстытуі́раванае |
канстытуі́раваныя (неадуш.) канстытуі́раваных (адуш.) |
| Т. |
канстытуі́раваным |
канстытуі́раванай канстытуі́раванаю |
канстытуі́раваным |
канстытуі́раванымі |
| М. |
канстытуі́раваным |
канстытуі́раванай |
канстытуі́раваным |
канстытуі́раваных |
Крыніцы:
piskunou2012.
канстытуі́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
канстытуі́раваны |
канстытуі́раваная |
канстытуі́раванае |
канстытуі́раваныя |
| Р. |
канстытуі́раванага |
канстытуі́раванай канстытуі́раванае |
канстытуі́раванага |
канстытуі́раваных |
| Д. |
канстытуі́раванаму |
канстытуі́раванай |
канстытуі́раванаму |
канстытуі́раваным |
| В. |
канстытуі́раваны (неадуш.) канстытуі́раванага (адуш.) |
канстытуі́раваную |
канстытуі́раванае |
канстытуі́раваныя (неадуш.) канстытуі́раваных (адуш.) |
| Т. |
канстытуі́раваным |
канстытуі́раванай канстытуі́раванаю |
канстытуі́раваным |
канстытуі́раванымі |
| М. |
канстытуі́раваным |
канстытуі́раванай |
канстытуі́раваным |
канстытуі́раваных |
Крыніцы:
piskunou2012.
канстытуі́равацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
канстытуі́руецца |
канстытуі́руюцца |
| Прошлы час |
| м. |
канстытуі́раваўся |
канстытуі́раваліся |
| ж. |
канстытуі́равалася |
| н. |
канстытуі́равалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
канстытуі́руючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
канстытуі́раваць
‘надаць (надаваць) законную сілу чаму-небудзь (акту, аб'яднанню і пад.); устанавіць (устанаўліваць) склад чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
канстытуі́рую |
канстытуі́руем |
| 2-я ас. |
канстытуі́руеш |
канстытуі́руеце |
| 3-я ас. |
канстытуі́руе |
канстытуі́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
канстытуі́раваў |
канстытуі́равалі |
| ж. |
канстытуі́равала |
| н. |
канстытуі́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
канстытуі́руй |
канстытуі́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
канстытуі́руючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
канстытуі́раваць
‘надаць (надаваць) законную сілу чаму-небудзь (акту, аб'яднанню і пад.); устанавіць (устанаўліваць) склад чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
канстытуі́рую |
канстытуі́руем |
| 2-я ас. |
канстытуі́руеш |
канстытуі́руеце |
| 3-я ас. |
канстытуі́руе |
канстытуі́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
канстытуі́раваў |
канстытуі́равалі |
| ж. |
канстытуі́равала |
| н. |
канстытуі́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
канстытуі́руй |
канстытуі́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
канстытуі́раваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
канстытуты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
канстытуты́ўны |
канстытуты́ўная |
канстытуты́ўнае |
канстытуты́ўныя |
| Р. |
канстытуты́ўнага |
канстытуты́ўнай канстытуты́ўнае |
канстытуты́ўнага |
канстытуты́ўных |
| Д. |
канстытуты́ўнаму |
канстытуты́ўнай |
канстытуты́ўнаму |
канстытуты́ўным |
| В. |
канстытуты́ўны (неадуш.) канстытуты́ўнага (адуш.) |
канстытуты́ўную |
канстытуты́ўнае |
канстытуты́ўныя (неадуш.) канстытуты́ўных (адуш.) |
| Т. |
канстытуты́ўным |
канстытуты́ўнай канстытуты́ўнаю |
канстытуты́ўным |
канстытуты́ўнымі |
| М. |
канстытуты́ўным |
канстытуты́ўнай |
канстытуты́ўным |
канстытуты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
канстытуцы́йна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| канстытуцы́йна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
канстытуцы́йнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
канстытуцы́йнасць |
| Р. |
канстытуцы́йнасці |
| Д. |
канстытуцы́йнасці |
| В. |
канстытуцы́йнасць |
| Т. |
канстытуцы́йнасцю |
| М. |
канстытуцы́йнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
канстытуцы́йна-дэмакраты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
канстытуцы́йна-дэмакраты́чны |
канстытуцы́йна-дэмакраты́чная |
канстытуцы́йна-дэмакраты́чнае |
канстытуцы́йна-дэмакраты́чныя |
| Р. |
канстытуцы́йна-дэмакраты́чнага |
канстытуцы́йна-дэмакраты́чнай канстытуцы́йна-дэмакраты́чнае |
канстытуцы́йна-дэмакраты́чнага |
канстытуцы́йна-дэмакраты́чных |
| Д. |
канстытуцы́йна-дэмакраты́чнаму |
канстытуцы́йна-дэмакраты́чнай |
канстытуцы́йна-дэмакраты́чнаму |
канстытуцы́йна-дэмакраты́чным |
| В. |
канстытуцы́йна-дэмакраты́чны (неадуш.) канстытуцы́йна-дэмакраты́чнага (адуш.) |
канстытуцы́йна-дэмакраты́чную |
канстытуцы́йна-дэмакраты́чнае |
канстытуцы́йна-дэмакраты́чныя (неадуш.) канстытуцы́йна-дэмакраты́чных (адуш.) |
| Т. |
канстытуцы́йна-дэмакраты́чным |
канстытуцы́йна-дэмакраты́чнай канстытуцы́йна-дэмакраты́чнаю |
канстытуцы́йна-дэмакраты́чным |
канстытуцы́йна-дэмакраты́чнымі |
| М. |
канстытуцы́йна-дэмакраты́чным |
канстытуцы́йна-дэмакраты́чнай |
канстытуцы́йна-дэмакраты́чным |
канстытуцы́йна-дэмакраты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.