канстытуі́раваць
‘надаць (надаваць) законную сілу чаму-небудзь (акту, аб'яднанню і пад.); устанавіць (устанаўліваць) склад чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| канстытуі́рую | канстытуі́руем | |
| канстытуі́руеш | канстытуі́руеце | |
| канстытуі́руе | канстытуі́руюць | |
| Прошлы час | ||
| канстытуі́раваў | канстытуі́равалі | |
| канстытуі́равала | ||
| канстытуі́равала | ||
| Загадны лад | ||
| канстытуі́руй | канстытуі́руйце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| канстытуі́руючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)