Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
бгдкнпрстфх

эўфа́ўзіевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эўфа́ўзіевы эўфа́ўзіевая эўфа́ўзіевае эўфа́ўзіевыя
Р. эўфа́ўзіевага эўфа́ўзіевай
эўфа́ўзіевае		 эўфа́ўзіевага эўфа́ўзіевых
Д. эўфа́ўзіеваму эўфа́ўзіевай эўфа́ўзіеваму эўфа́ўзіевым
В. эўфа́ўзіевы (неадуш.)
эўфа́ўзіевага (адуш.)		 эўфа́ўзіевую эўфа́ўзіевае эўфа́ўзіевыя (неадуш.)
эўфа́ўзіевых (адуш.)
Т. эўфа́ўзіевым эўфа́ўзіевай
эўфа́ўзіеваю		 эўфа́ўзіевым эўфа́ўзіевымі
М. эўфа́ўзіевым эўфа́ўзіевай эўфа́ўзіевым эўфа́ўзіевых

Крыніцы: piskunou2012.

эўфемі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эўфемі́зм эўфемі́змы
Р. эўфемі́зма эўфемі́змаў
Д. эўфемі́зму эўфемі́змам
В. эўфемі́зм эўфемі́змы
Т. эўфемі́змам эўфемі́змамі
М. эўфемі́зме эўфемі́змах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эўфемісты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
эўфемісты́чна эўфемісты́чней -

Крыніцы: piskunou2012.

эўфемісты́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. эўфемісты́чнасць
Р. эўфемісты́чнасці
Д. эўфемісты́чнасці
В. эўфемісты́чнасць
Т. эўфемісты́чнасцю
М. эўфемісты́чнасці

Крыніцы: piskunou2012.

эўфемісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эўфемісты́чны эўфемісты́чная эўфемісты́чнае эўфемісты́чныя
Р. эўфемісты́чнага эўфемісты́чнай
эўфемісты́чнае		 эўфемісты́чнага эўфемісты́чных
Д. эўфемісты́чнаму эўфемісты́чнай эўфемісты́чнаму эўфемісты́чным
В. эўфемісты́чны (неадуш.)
эўфемісты́чнага (адуш.)		 эўфемісты́чную эўфемісты́чнае эўфемісты́чныя (неадуш.)
эўфемісты́чных (адуш.)
Т. эўфемісты́чным эўфемісты́чнай
эўфемісты́чнаю		 эўфемісты́чным эўфемісты́чнымі
М. эўфемісты́чным эўфемісты́чнай эўфемісты́чным эўфемісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эўфілі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эўфілі́н
Р. эўфілі́ну
Д. эўфілі́ну
В. эўфілі́н
Т. эўфілі́нам
М. эўфілі́не

Крыніцы: piskunou2012.

эўфо́ніка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эўфо́ніка
Р. эўфо́нікі
Д. эўфо́ніцы
В. эўфо́ніку
Т. эўфо́нікай
эўфо́нікаю
М. эўфо́ніцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

эўфуі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эўфуі́зм
Р. эўфуі́зму
Д. эўфуі́зму
В. эўфуі́зм
Т. эўфуі́змам
М. эўфуі́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эўфуісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эўфуісты́чны эўфуісты́чная эўфуісты́чнае эўфуісты́чныя
Р. эўфуісты́чнага эўфуісты́чнай
эўфуісты́чнае		 эўфуісты́чнага эўфуісты́чных
Д. эўфуісты́чнаму эўфуісты́чнай эўфуісты́чнаму эўфуісты́чным
В. эўфуісты́чны (неадуш.)
эўфуісты́чнага (адуш.)		 эўфуісты́чную эўфуісты́чнае эўфуісты́чныя (неадуш.)
эўфуісты́чных (адуш.)
Т. эўфуісты́чным эўфуісты́чнай
эўфуісты́чнаю		 эўфуісты́чным эўфуісты́чнымі
М. эўфуісты́чным эўфуісты́чнай эўфуісты́чным эўфуісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

эўхле́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эўхле́на эўхле́ны
Р. эўхле́ны эўхле́н
Д. эўхле́не эўхле́нам
В. эўхле́ну эўхле́ны
Т. эўхле́най
эўхле́наю		 эўхле́намі
М. эўхле́не эўхле́нах

Крыніцы: piskunou2012.