Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

утрыва́ліцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. утрыва́люся утрыва́лімся
2-я ас. утрыва́лішся утрыва́ліцеся
3-я ас. утрыва́ліцца утрыва́ляцца
Прошлы час
м. утрыва́ліўся утрыва́ліліся
ж. утрыва́лілася
н. утрыва́лілася
Загадны лад
2-я ас. утрыва́лься утрыва́льцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час утрыва́ліўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

утрыва́ліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. утрыва́лю утрыва́лім
2-я ас. утрыва́ліш утрыва́ліце
3-я ас. утрыва́ліць утрыва́ляць
Прошлы час
м. утрыва́ліў утрыва́лілі
ж. утрыва́ліла
н. утрыва́ліла
Загадны лад
2-я ас. утрыва́ль утрыва́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час утрыва́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

утрыва́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. утрыва́ю утрыва́ем
2-я ас. утрыва́еш утрыва́еце
3-я ас. утрыва́е утрыва́юць
Прошлы час
м. утрыва́ў утрыва́лі
ж. утрыва́ла
н. утрыва́ла
Загадны лад
2-я ас. утрыва́й утрыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час утрыва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Утры́лава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Утры́лава
Р. Утры́лава
Д. Утры́лаву
В. Утры́лава
Т. Утры́лавам
М. Утры́лаве

утрыма́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. утрыма́льнік утрыма́льнікі
Р. утрыма́льніка утрыма́льнікаў
Д. утрыма́льніку утрыма́льнікам
В. утрыма́льніка утрыма́льнікаў
Т. утрыма́льнікам утрыма́льнікамі
М. утрыма́льніку утрыма́льніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

утрыма́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. утрыма́льніца утрыма́льніцы
Р. утрыма́льніцы утрыма́льніц
Д. утрыма́льніцы утрыма́льніцам
В. утрыма́льніцу утрыма́льніц
Т. утрыма́льніцай
утрыма́льніцаю
утрыма́льніцамі
М. утрыма́льніцы утрыма́льніцах

Крыніцы: piskunou2012.

утрыма́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. утрыма́нец утрыма́нцы
Р. утрыма́нца утрыма́нцаў
Д. утрыма́нцу утрыма́нцам
В. утрыма́нца утрыма́нцаў
Т. утрыма́нцам утрыма́нцамі
М. утрыма́нцу утрыма́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

утрыма́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. утрыма́нка утрыма́нкі
Р. утрыма́нкі утрыма́нак
Д. утрыма́нцы утрыма́нкам
В. утрыма́нку утрыма́нак
Т. утрыма́нкай
утрыма́нкаю
утрыма́нкамі
М. утрыма́нцы утрыма́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

утрыма́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. утрыма́нне
Р. утрыма́ння
Д. утрыма́нню
В. утрыма́нне
Т. утрыма́ннем
М. утрыма́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

утрыма́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. утрыма́нскі утрыма́нская утрыма́нскае утрыма́нскія
Р. утрыма́нскага утрыма́нскай
утрыма́нскае
утрыма́нскага утрыма́нскіх
Д. утрыма́нскаму утрыма́нскай утрыма́нскаму утрыма́нскім
В. утрыма́нскі (неадуш.)
утрыма́нскага (адуш.)
утрыма́нскую утрыма́нскае утрыма́нскія (неадуш.)
утрыма́нскіх (адуш.)
Т. утрыма́нскім утрыма́нскай
утрыма́нскаю
утрыма́нскім утрыма́нскімі
М. утрыма́нскім утрыма́нскай утрыма́нскім утрыма́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.