утрыва́ліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утрыва́люся |
утрыва́лімся |
2-я ас. |
утрыва́лішся |
утрыва́ліцеся |
3-я ас. |
утрыва́ліцца |
утрыва́ляцца |
Прошлы час |
м. |
утрыва́ліўся |
утрыва́ліліся |
ж. |
утрыва́лілася |
н. |
утрыва́лілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
утрыва́лься |
утрыва́льцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
утрыва́ліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
утрыва́ліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утрыва́лю |
утрыва́лім |
2-я ас. |
утрыва́ліш |
утрыва́ліце |
3-я ас. |
утрыва́ліць |
утрыва́ляць |
Прошлы час |
м. |
утрыва́ліў |
утрыва́лілі |
ж. |
утрыва́ліла |
н. |
утрыва́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
утрыва́ль |
утрыва́льце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
утрыва́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
утрыва́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утрыва́ю |
утрыва́ем |
2-я ас. |
утрыва́еш |
утрыва́еце |
3-я ас. |
утрыва́е |
утрыва́юць |
Прошлы час |
м. |
утрыва́ў |
утрыва́лі |
ж. |
утрыва́ла |
н. |
утрыва́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
утрыва́й |
утрыва́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
утрыва́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Утры́лава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Утры́лава |
Р. |
Утры́лава |
Д. |
Утры́лаву |
В. |
Утры́лава |
Т. |
Утры́лавам |
М. |
Утры́лаве |
утрыма́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
утрыма́льнік |
утрыма́льнікі |
Р. |
утрыма́льніка |
утрыма́льнікаў |
Д. |
утрыма́льніку |
утрыма́льнікам |
В. |
утрыма́льніка |
утрыма́льнікаў |
Т. |
утрыма́льнікам |
утрыма́льнікамі |
М. |
утрыма́льніку |
утрыма́льніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
утрыма́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
утрыма́льніца |
утрыма́льніцы |
Р. |
утрыма́льніцы |
утрыма́льніц |
Д. |
утрыма́льніцы |
утрыма́льніцам |
В. |
утрыма́льніцу |
утрыма́льніц |
Т. |
утрыма́льніцай утрыма́льніцаю |
утрыма́льніцамі |
М. |
утрыма́льніцы |
утрыма́льніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
утрыма́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
утрыма́нец |
утрыма́нцы |
Р. |
утрыма́нца |
утрыма́нцаў |
Д. |
утрыма́нцу |
утрыма́нцам |
В. |
утрыма́нца |
утрыма́нцаў |
Т. |
утрыма́нцам |
утрыма́нцамі |
М. |
утрыма́нцу |
утрыма́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утрыма́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
утрыма́нка |
утрыма́нкі |
Р. |
утрыма́нкі |
утрыма́нак |
Д. |
утрыма́нцы |
утрыма́нкам |
В. |
утрыма́нку |
утрыма́нак |
Т. |
утрыма́нкай утрыма́нкаю |
утрыма́нкамі |
М. |
утрыма́нцы |
утрыма́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
утрыма́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
утрыма́нне |
Р. |
утрыма́ння |
Д. |
утрыма́нню |
В. |
утрыма́нне |
Т. |
утрыма́ннем |
М. |
утрыма́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
утрыма́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
утрыма́нскі |
утрыма́нская |
утрыма́нскае |
утрыма́нскія |
Р. |
утрыма́нскага |
утрыма́нскай утрыма́нскае |
утрыма́нскага |
утрыма́нскіх |
Д. |
утрыма́нскаму |
утрыма́нскай |
утрыма́нскаму |
утрыма́нскім |
В. |
утрыма́нскі (неадуш.) утрыма́нскага (адуш.) |
утрыма́нскую |
утрыма́нскае |
утрыма́нскія (неадуш.) утрыма́нскіх (адуш.) |
Т. |
утрыма́нскім |
утрыма́нскай утрыма́нскаю |
утрыма́нскім |
утрыма́нскімі |
М. |
утрыма́нскім |
утрыма́нскай |
утрыма́нскім |
утрыма́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.