уні́зіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уні́жуся |
уні́зімся |
2-я ас. |
уні́зішся |
уні́зіцеся |
3-я ас. |
уні́зіцца |
уні́зяцца |
Прошлы час |
м. |
уні́зіўся |
уні́зіліся |
ж. |
уні́зілася |
н. |
уні́зілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
уні́зься |
уні́зьцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уні́зіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уні́зіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уні́жу |
уні́зім |
2-я ас. |
уні́зіш |
уні́зіце |
3-я ас. |
уні́зіць |
уні́зяць |
Прошлы час |
м. |
уні́зіў |
уні́зілі |
ж. |
уні́зіла |
н. |
уні́зіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
уні́зь |
уні́зьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уні́зіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уні́злівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
уні́злівасць |
Р. |
уні́злівасці |
Д. |
уні́злівасці |
В. |
уні́злівасць |
Т. |
уні́злівасцю |
М. |
уні́злівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
уніка́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
уніка́льна |
уніка́льней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
уніка́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
уніка́льнасць |
Р. |
уніка́льнасці |
Д. |
уніка́льнасці |
В. |
уніка́льнасць |
Т. |
уніка́льнасцю |
М. |
уніка́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
уніка́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уніка́льны |
уніка́льная |
уніка́льнае |
уніка́льныя |
Р. |
уніка́льнага |
уніка́льнай уніка́льнае |
уніка́льнага |
уніка́льных |
Д. |
уніка́льнаму |
уніка́льнай |
уніка́льнаму |
уніка́льным |
В. |
уніка́льны (неадуш.) уніка́льнага (адуш.) |
уніка́льную |
уніка́льнае |
уніка́льныя (неадуш.) уніка́льных (адуш.) |
Т. |
уніка́льным |
уніка́льнай уніка́льнаю |
уніка́льным |
уніка́льнымі |
М. |
уніка́льным |
уніка́льнай |
уніка́льным |
уніка́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уніка́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
уніка́нне |
Р. |
уніка́ння |
Д. |
уніка́нню |
В. |
уніка́нне |
Т. |
уніка́ннем |
М. |
уніка́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уніка́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уніка́ю |
уніка́ем |
2-я ас. |
уніка́еш |
уніка́еце |
3-я ас. |
уніка́е |
уніка́юць |
Прошлы час |
м. |
уніка́ў |
уніка́лі |
ж. |
уніка́ла |
н. |
уніка́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
уніка́й |
уніка́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
уніка́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уні́кліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
уні́кліва |
уні́клівей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
уні́клівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
уні́клівасць |
Р. |
уні́клівасці |
Д. |
уні́клівасці |
В. |
уні́клівасць |
Т. |
уні́клівасцю |
М. |
уні́клівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.