уніка́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уніка́ю уніка́ем
2-я ас. уніка́еш уніка́еце
3-я ас. уніка́е уніка́юць
Прошлы час
м. уніка́ў уніка́лі
ж. уніка́ла
н. уніка́ла
Загадны лад
2-я ас. уніка́й уніка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уніка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)