Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

уда́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	уда́раны	уда́раная	уда́ранае	уда́раныя
Р.	уда́ранага	уда́ранай уда́ранае	уда́ранага	уда́раных
Д.	уда́ранаму	уда́ранай	уда́ранаму	уда́раным
В.	уда́раны (неадуш.) уда́ранага (адуш.)	уда́раную	уда́ранае	уда́раныя (неадуш.) уда́раных (адуш.)
Т.	уда́раным	уда́ранай уда́ранаю	уда́раным	уда́ранымі
М.	уда́раным	уда́ранай	уда́раным	уда́раных

Кароткая форма: уда́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ударасто́йкі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ударасто́йкі	ударасто́йкая	ударасто́йкае	ударасто́йкія
Р.	ударасто́йкага	ударасто́йкай ударасто́йкае	ударасто́йкага	ударасто́йкіх
Д.	ударасто́йкаму	ударасто́йкай	ударасто́йкаму	ударасто́йкім
В.	ударасто́йкі (неадуш.) ударасто́йкага (адуш.)	ударасто́йкую	ударасто́йкае	ударасто́йкія (неадуш.) ударасто́йкіх (адуш.)
Т.	ударасто́йкім	ударасто́йкай ударасто́йкаю	ударасто́йкім	ударасто́йкімі
М.	ударасто́йкім	ударасто́йкай	ударасто́йкім	ударасто́йкіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

ударатрыва́ла

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
ударатрыва́ла	-	-

ударатрыва́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

ударатрыва́лы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ударатрыва́лы	ударатрыва́лая	ударатрыва́лае	ударатрыва́лыя
Р.	ударатрыва́лага	ударатрыва́лай ударатрыва́лае	ударатрыва́лага	ударатрыва́лых
Д.	ударатрыва́ламу	ударатрыва́лай	ударатрыва́ламу	ударатрыва́лым
В.	ударатрыва́лы (неадуш.) ударатрыва́лага (адуш.)	ударатрыва́лую	ударатрыва́лае	ударатрыва́лыя (неадуш.) ударатрыва́лых (адуш.)
Т.	ударатрыва́лым	ударатрыва́лай ударатрыва́лаю	ударатрыва́лым	ударатрыва́лымі
М.	ударатрыва́лым	ударатрыва́лай	ударатрыва́лым	ударатрыва́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

удараўсто́йлівы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	удараўсто́йлівы	удараўсто́йлівая	удараўсто́йлівае	удараўсто́йлівыя
Р.	удараўсто́йлівага	удараўсто́йлівай удараўсто́йлівае	удараўсто́йлівага	удараўсто́йлівых
Д.	удараўсто́йліваму	удараўсто́йлівай	удараўсто́йліваму	удараўсто́йлівым
В.	удараўсто́йлівы (неадуш.) удараўсто́йлівага (адуш.)	удараўсто́йлівую	удараўсто́йлівае	удараўсто́йлівыя (неадуш.) удараўсто́йлівых (адуш.)
Т.	удараўсто́йлівым	удараўсто́йлівай удараўсто́йліваю	удараўсто́йлівым	удараўсто́йлівымі
М.	удараўсто́йлівым	удараўсто́йлівай	удараўсто́йлівым	удараўсто́йлівых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

удара́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удара́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уда́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
уда́рна	ударней	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Уда́рнае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Verbum