удараўсто́йлівы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удараўсто́йлівы удараўсто́йлівая удараўсто́йлівае удараўсто́йлівыя
Р. удараўсто́йлівага удараўсто́йлівай
удараўсто́йлівае		 удараўсто́йлівага удараўсто́йлівых
Д. удараўсто́йліваму удараўсто́йлівай удараўсто́йліваму удараўсто́йлівым
В. удараўсто́йлівы (неадуш.)
удараўсто́йлівага (адуш.)		 удараўсто́йлівую удараўсто́йлівае удараўсто́йлівыя (неадуш.)
удараўсто́йлівых (адуш.)
Т. удараўсто́йлівым удараўсто́йлівай
удараўсто́йліваю		 удараўсто́йлівым удараўсто́йлівымі
М. удараўсто́йлівым удараўсто́йлівай удараўсто́йлівым удараўсто́йлівых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)